Julia Butterfly Hill

Julia Butterfly Hill urodziła się 18 lutego 1974 roku w amerykańskim mieście Jonesboro. Jest aktywistką ekologiczną, na która zwrócone były oczy całego świata, gdy przez blisko 2 lata zamieszkiwała na olbrzymiej 55-metrowej sekwoi rosnącej w Parku Narodowym Redwood w Kalifornii, protestując przeciwko planom wycinki tego i innych kilkusetletnich drzew przez firmę Pacific Lumber.

Mentalność ludzi musi się zmienić, jeśli chcemy na własne oczy zobaczyć koniec wycinania lasów, niszczenia terenów podmokłych, koniec prześladowań i niszczenia krajów Trzeciego Świata. Wszystko to jest spowodowane naszym pożądaniem, chciwością. Zmiana nie dokona się nigdy, jeśli nie zmienią się ludzie. Jestem przekonana, że choćbym nie wiem ile wysiłku włożyła w działanie, jeśli poruszę nim choćby jedną osobę – warto było to robić.

Julia Hill − narodziny aktywizmu

W sierpniu 1996 roku Julia Hill miała poważny wypadek samochodowy, który znacząco wpłynął na dalsze jej życie, myślenie i postrzeganie wartości. Po roku intensywnej terapii zdała sobie sprawę, że jej dotychczasowe życie było gonieniem za przyszłością, bez refleksji i patrzenia na chwilę obecną, na życie tu i teraz. Wypadek przywiódł Julię do stanu równowagi. Zrozumiała, że każda chwila w życiu jest absolutnie żywa i bezcenna i że wszystko co robimy teraz, ma wpływ na naszą przyszłość. Dlatego powinniśmy żyć na tyle odpowiedzialnie, by swoim postępowaniem nie niszczyć piękna wokół nas. Na znak dokonanej przemiany, Julia przybrała imię Butterfly (Motyl).

Julia zaczęła poszukiwać samej siebie i te poszukiwania zawiodły ją na zachód kraju, gdzie po raz pierwszy w życiu zobaczyła zniszczony, pierwotny las. Wówczas wiedziała już, że swój czas i energię poświęci zaangażowaniu w ochronę takich miejsc.

738 dni na drzewie

Oczy Julii skierowały się na obszar Headwaters w północnej Kalifornii – ostatnie, wielkie, niechronione terytorium z unikalnymi, często bardzo starymi czerwonymi sekwojami. Obszar należał do firmy Pacyfic Lumber, która została wykupiona przez korporacje drzewną Maxxam. Jej szef, Charles Hurtwitz, rozpoczął wówczas na tym terenie cięcia dużych odcinków lasów, nie oszczędzając również przyrodniczo cennych, starych sekwoi. Obszar, na którym rosły te często niemal 1000-letnie drzewa, już wcześniej był miejscem akcji i prostestów obrońców środowiska. To właśnie tu zginął David Chain – jedyna śmiertelna ofiara w historii amerykańskich protestów ekologicznych. Dzięki działaniom ekologów, udało się jednak kilkakrotnie wymusić prawną ochronę obszarów na terenie Headwaters. Wbrew nakazom sądowym i pomimo nałożonych kar, kompania drzewna nadal kontynuowała wycinkę.

10 grudnia 1997 roku, Julia Butterfly Hill rozpoczęła swój osobisty protest przeciwko niszczeniu tych ostatnich lasów sekwojowych w Ameryce. Jako osoba nie związana wówczas z żadną organizacją ekologiczną, podjęła się aktu obywatelskiego nieposłuszeństwa i zamieszkała wysoko na blisko 55-cio metrowym drzewie w Humboldt County, w północno-zachodniej Kalifornii. Postanowiła wówczas, że jej stopa nie dotknie ziemi, zanim nie będzie przekonana, że uczyniła wszystko co było w jej mocy, żeby ludzie stali się bardziej świadomi na niszczenie ostatnich pozostałych dziewiczych lasów kalifornijskich.

Julia otrzymała aktywne wsparcie kilku organizacji, w tym Earth First! oraz kilku wolontariuszy. Jak łatwo przypuszczać, nietuzinkowy i brawurowy wyczyn Julii, od pierwszych dni stał się też medialnym wydarzeniem. O „okupacji” drzewa, któremu aktywistka nadała imię Luna, na bieżąco donosiły media, m.in. BBC, CNN, czy New York Times. Luna stała się miejscem setek konferencji i wywiadów z Julią, a także miejscem odwiedzin znanych osobistości. m.in. ze świata polityki. Protest zyskał międzynarodowy rozgłos, co było jednym z pośrednich celów Julii, gdyż poprzez środki przekazu świat zwrócił uwagę na to jedno z ostatnich dzikich miejsc w USA.

Podczas 738 dniowego pobytu bez żadnej asekuracji na szczycie drzewa, na Julię czyhały nie tylko ataki pojedynczych osób, próbujących ją przestraszyć i zmusić do zejścia na ziemię. Udało jej się przetrwać całe oblężenie zorganizowane przez kompanię drzewną. Pewnego razu, ogromny helikopter używany do transportu kłód drzewa omal nie zrzucił jej na ziemię.

Dodatkowo, 27 lutego 1998 r., federalni i stanowi urzędnicy osiągnęli porozumienie z Pacyfic Lumber i zaakceptowali wycinkę drzew na większości terenów zawładniętych przez tę firmę. Około 192 tys. akrów obszaru, łącznie ze starymi drzewami, znalazło się tym samym w niebezpieczeństwie.

Po blisko 2 latach zamieszkiwania Luny, w grudniu 1999 r., Julia zgodziła się opuścić „swoje” drzewo i zejść na ziemię. Stało się to za sprawą umowy, jaką podpisała z Charlesem Hurwitzem, która dawała zapewnienie objęcia ochroną Luny i 3 hektarów strefy buforowej wokół niej. Na mocy porozumienia działacze ekologiczni (w tym Earth First! i Rainforest Action Network) zapłacili Pacific Lumber 50 tys. dolarów, które firma przeznaczyła z kolei na badania z zakresu zrównoważonej gospodarki leśnej na lokalnym uniwersytecie.

Ostatecznie drzewo zostało wycięte z korzeniami i przesadzone. Luna rośnie do dzisiaj i ma się dobrze. Julia i inni działacze skupieni wokół działań na rzecz środowiska naturalnego założyli Fundację Circle of Life.

Osiągnięcia

Protest Julii zyskał więcej międzynarodowego rozgłosu niż jakakolwiek wcześniejsza akcja aktywistów, prowadzona w celu uchronienia przed wycinką starych, dziewiczych drzew. Julia Hill została za swoje działania uhonorowana tytułem doktora nadanym przez New College, zaś w głosowaniu czytelników magazynu Good Housekeeping zajęła drugie miejsce wśród najważniejszych kobiet roku 1998. W 2000 roku miasto Berkeley w Kalifornii ogłosiło 2 kwietnia dniem Julii Butterfly Hill.

W tym samym roku Julia była bohaterką filmu dokumentalnego Butterfly oraz Sztuka Oporu – oba stanowią kronikę jej działań w obronie Luny. Julia Hill jest autorką książki The Legacy of Luna oraz współautorką One Makes the Difference.

Zobacz innych ekologów

Julian Aleksandrowicz

Kazimierz Wodzicki

Jane Goodall