BIAŁORZYTKA. Płaz. Zwierzę - białorzytka, białorzytka zwyczajna
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Wróblowe Muchołówkowate Oenanthe Białorzytka
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Białorzytka (Oenanthe oenanthe)

Nazywana/y także: białorzytka zwyczajna
Białorzytka. By Philippe Kurlapski (Image:Oenanthe oenanthe 01.jpg) [CC BY 1.0], via Wikimedia Commons
Spis treści
Wstęp

Mały ptak należący do podrodziny kląskawki, wielkości wróbla (Passer domesticus). W kraju jest średnio licznym wędrowny, gatunkiem lęgowym. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). W locie na białym ogonie widoczny szeroki, czarny pasek końcowy oraz czarne środkowe sterówki tworzące literę „T”. Gatunkiem podobnym jest m.in. białorzytka płowa (Oenanthe isabellina).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemna. Brew jasna. Dziób ciemny, krótki. Ogon dosyć długi. Nasada ogona biała. Występuje dymorfizm płciowy oraz sezonowy. Wiosną wierzch u samców szary, gardło, szyja oraz pierś różowo-płowe, brew biała, skrzydła i maska czarne. Samice są bledsze. Pokrywy uszne brązowe, brew jasna, krótka. Wierzch brązowoszary, skrzydła ciemnobrązowe, spód płowy. W okresie jesiennym u samców biała brew, ciemny kantarek, a na ciemnych skrzydłach widoczne jasne brzegi piór. W zimie samicę oraz osobniki młodociane podobne. Wierzch brązowy, skrzydła ciemnobrązowe. Spód płowy.

Występowanie

Występuje w niemal całej Eurazji (prócz południowej Azji), na Alasce, Ziemi Baffina, Półwyspie Labrador, Grenlandii i Islandii. Na zimowiska migruje do Afryki, gdzie nie jest spotykana jedynie na pustyniach i w lasach tropikalnych.

Biotop

W sezonie lęgowym zamieszkuje różnorodne obszary otwarte ze skąpą roślinnością. Wybiera nadmorskie klify, obszary kamieniste, łąki, torfowiska i murawy. Na zimowiskach spotykana jest na sawannach, w górach, na pastwiskach i polach uprawnych.

Lęgi

Gnieździ się wśród skał, w szczelinach budynku, w norach. Gniazdo zbudowane jest z korzeni, traw, porostów, mchów oraz liści, a wyścielone jest włosiem. Przystępuje do jednego lub dwóch lęgów w roku. Samica składa 3-6 jasnych, zielononiebieskich jaj. Czas wysiadywania (przez samicę) wynosi około dwóch tygodni. Po 15-17 dniach młode opuszczają gniazdo. Przez jeszcze jakiś czas po wylocie są dokarmiane przez rodziców. Opiekę nad potomstwem sprawują oboje rodzice.

Pokarm

W jej diecie znaleźć można bezkręgowce (owady, pajęczaki, mięczaki) oraz pokarm roślinny (owoce, nasiona). Pokarm zbiera na ziemi.

4.7/5 - (7 votes)
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments