Bielik olbrzymi (Haliaeetus pelagicus)
Bielik olbrzymi to bardzo duży ptak drapieżny, większy od bielika (zwyczajnego). Jest ptakiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU na liście IUCN). W locie dobrze odznaczają się żółty, masywny dziób oraz żółte nogi. Dodatkowo widoczne białe ramiona i ogon, kontrastujące z ciemną resztą ciała. Tworzy duże zgrupowania przy połowach.
Ubarwienie ciała bielika olbrzymiego jest w czarno-brązowo biało żółtej kolorystyce. Tęczówka oczna jasna. Wokół oka żółta obrączka oczna. Białe czoło. Dziób bardzo duży, masywny, hakowaty, o barwie żółtej. Szyja długa. Stopy żółte z mocnymi, ciemnymi szponami. Skrzydła szerokie, długie. Na ramionach biel. Białe również skoki nóg i dosyć krótki, zaokrąglony ogon. Głowa, szyja pierś, wierzch oraz spód ciała są brązowo-czarne. Bardzo rzadko występuje w ciemniejszej odmianie, bez bieli na skrzydłach. Dymorfizm płciowy nie jest widoczny, choć samice są większe od samców. Osobniki młodociane ciemniejsze od dorosłych, w białe łaty, z ciemniejszą tęczówką i dziobem.
Bielik olbrzymi zamieszkuje wschodnie wybrzeża Azji: obszary w pobliżu morza Ochockiego i Beringa. Zimuje w pobliżu wybrzeży morskich. Najdalej na południe zalatuje na Półwysep Koreański i do północnej Japonii.
Bielik olbrzymi zwykle wybiera starodrzewia w pobliżu wybrzeży morskich, dolin dużych rzek i jezior. Na północy ptaki te na zimowiskach trzymają się bliżej morza, na południu częściej zalatują w głąb lądu.
Bielik olbrzymi to monogamiczny gatunek. Gnieździ się wysoko na drzewie, rzadziej na skałach. Gniazdo buduje z materiałów roślinnych (gałęzi). Gniazdo używane jest wielokrotnie. Do lęgów przystępuje raz w roku (przypadających w kwietniu bądź w maju). Samica składa średnio 2 jasne jaja. Czas wysiadywania wynosi około półtora miesiąca. Po ponad dwóch miesiącach młode stają się lotne. Dojrzałość płciową osiąga w piątym, szóstym bądź siódmym roku życia.
W diecie bielika olbrzymiego podstawą jest pokarm zwierzęcy. Żywi się głównie kręgowcami (rybami, ptakami, ssakami). Pokarm może podkradać innym drapieżnikom. Rzadziej pożywia się padliną. Pokarm zdobywa zarówno w locie, jak i stojąc w płytkiej wodzie.