Caranx melampygus (Caranx melampygus)
Mieszkaniec Oceanu Indo – Pacyficznego od Morza Czerwonego oraz wybrzeża wschodniej Afryki aż do wysp Ducia należącej do wysp Pitcairn, na północy na wyspach Riukiu a na południu odnotowany w pobliżu Nowej Kaledonii. Również występuje na zachodzie Środkowego Pacyfiku od wybrzeży Meksyku do Panamy. Jest gatunkiem przebywającym stale w rejonach raf koralowych do głębokości 190 metrów. Zasiedla zarówno wody morskie jak i brakiczne.
Ubarwienie ciała jest miedziane z metalicznym połyskiem, natomiast płetwa grzbietowa odbytowa oraz ogonowa niebieska. Płetwa piersiowa sierpowata. U osobników młodocianych są ciemne z wyjątkiem płetw piersiowych. W większości przypadków na grzbiecie ryby występuje wiele ciemnych kropek. Długość ciała może osiągać nawet 117 cm. Najcięższy odnotowany osobnik ważył 43,5 kg.
Jest rybą pelagiczna występującą czasami w małych ławicach. Dieta tego gatunku składa się głównie z inny ryb, skorupiaków. Osobniki młodociane występują sezonowo w płytkich piaszczystych rejonach wód. Odnotowano przypadki zatrucia się toksynami ciguatera po spożyciu mięsa ryb. Jest gatunkiem wykorzystywanym w celach komercyjnych zarówno w akwarystyce, rybołówstwie oraz wędkarstwie sportowym.