Kur bankiwa (Gallus gallus)

Kur bankiwa reprezentowany jest przez pięć podgatunków różniących się nieco wyglądem. Głowa mała. Dziób zakrzywiony ku dołowi. Nogi silne. Stopy wyposażone w mocne pazury. Dymorfizm płciowy jest wyraźny. Barwa ciała samca w czerwonych, pomarańczowych, brązowych, ciemnobrązowych i złotych tonacjach. Spód i ogon są czarne, z metalicznym, zielonym połyskiem. Na szyi znajdują się długie bądź krótkie pióra. Ponadto samce są większe oraz mają intensywniejsze ubarwienie upierzenia. U samców występują czerwone grzebienie, korale, i białe (lub czerwone zależnie pd podgatunku) zausznice. Samice są skromnie ubarwione, brunatne.

Kur bankiwa zamieszkuje południowo-wschodnią Azję. Jego zasięg rozciąga się od północnych i wschodnich Indii oraz południowych Chin, przez Bangladesz, Birmę, Tajlandię, Laos, Wietnam, Kambodżę, Malezję, Filipiny, Ekwador, po południowo-wschodnią Indonezję. Introdukowany był między innymi do wschodniej Australii.

Kur bankiwa najchętniej zamieszkuje pierwotne lasy tropikalne. Spotykany jest również w nieznacznie zmienionych lasach naturalnych, jak i terenach z intensywną gospodarką leśną oraz plantacjach palmy oleistej. Występuje również w strefie ekotonowej i na polanach, polach uprawnych i innych otwartych przestrzeniach w pobliżu lasów. Gatunek terytorialny, żyjący w grupach (składających się z jednego samca i kilku-kilkunastu samic). Prowadzi dzienny tryb życia. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Kur bankiwa do rozrodu przystępuje od września do maja. Gnieździ się w zagłębieniu ziemi. Samica składa od 8 do 12 jaj. Czas wysiadywania wynosi prawie trzy tygodnie. Wyłącznie samica wysiaduje jaja i pełni opiekę nad potomstwem. Dojrzałość płciową osiąga w piątym miesiącu życia. Żyje do 30 lat.