Narwal jednozębny (Monodon monoceros)

Narwal jednozębny występuje na arktycznej północy. Zamieszkuje głównie wody północnego Atlantyku. Spotykany głównie w morzu Baffina i w pobliżu wysp północnej Kanady, w wodach Grenlandii, w Morzu Grenlandzkim, Morzu Barentsa, przez Ziemię Franciszka Józefa po Ziemię Północną (połowę Syberii). Widywany także na Alasce i wschodniej Syberii.

Na szczycie głowy znajduje się otwór nosowy. U samców z lewej górnej szczęki przez wargi wyrasta pojedynczy (choć zdarzają się samce z dwoma) długi, skręcony kieł. U nielicznych samic także wyrasta kieł, choć jest on mniejszy i gładszy. Płetwy piersiowe małe, zaokrąglone, z ciemnymi krawędziami. Płetwa grzbietowa szczątkowa. Płetwa ogonowa pozioma. Grzbiet brunatnoszary. Spód jasny. Grzbiet oraz boki ciała plamkowane. Samice są mniejsze. Młodsze osobniki są ciemniej ubarwione.

Narwal jednozębny zamieszkuje głębokie, arktyczne wody.  Jest waleniem spotykanym najdalej na północy. Trzyma się miejsc z luźnym, pływającym lodem. Chętnie przebywa w głębokich zatokach, cieśninach i fiordach. Przebywa w grupach (od 10 do 100). Żyje do ponad 50 lat. Obecnie ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN), choć do 2012 roku był gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT).

Narwal jednozębny w głównej mierze żywi się rybami, ponadto w jego diecie znaleźć można skorupiaki oraz mięczaki.

Narwal jednozębny do rozrodu przystępuje co trzy lata. Rozród przypada na kwiecień i maj. Poród odbywa się między czerwcem a sierpniem następnego roku. Ciąża trwa od 14 do 16 miesięcy. Samica rodzi jedno młode. Młody osobnik po narodzeniu mierzy ok. 1,5 m. Samica karmi młode mlekiem do 12-24 miesięcy. Młode pozostaje pod opieką matki do 20 miesięcy. Dojrzałość płciową osiąga w piątym (w przypadku samic) lub ósmym (samce) roku życia, przy długości 3,4-3,9 m.