Grupa naukowców zaproponowała, że „arka księżycowa” ukryta w księżycowych rurach lawowych mogłaby zachować spermę, jaja i nasiona milionów gatunków na Ziemi.

Arka, czyli bank genów, byłaby bezpiecznie ukryta w wydrążonych tunelach i jaskiniach wyrzeźbionych przez lawę ponad 3 miliardy lat temu i byłaby zasilana przez panele słoneczne znajdujące się powyżej. W „Księżycowej Arce” będzie znajdował się zakonserwowany kriogenicznie materiał genetyczny wszystkich 6,7 miliona znanych gatunków roślin, zwierząt i grzybów na Ziemi, co według naukowców wymagałoby co najmniej 250 startów rakiet, aby przetransportować je na Księżyc.
„Istnieje silna więź między nami a naturą” - powiedział dla Live Science główny autor Jekan Thanga, szef laboratorium Space and Terrestrial Robotic Exploration (SpaceTREx) na Uniwersytecie Arizony. „Mamy obowiązek być strażnikami różnorodności biologicznej i środkami do jej zachowania”.
Jeszcze nie ma odpowiedniej technologii do realizacji tego ambitnego projektu, ale naukowcy uważają, że realnie Arka mogłaby powstać w ciągu 30 lat.
Główną motywacją arki księżycowej jest stworzenie bezpiecznego miejsca przechowywania bioróżnorodności poza światem. „Lubię używać analogii danych” - powiedział Thanga. „To tak, jakby kopiować zdjęcia i dokumenty z komputera na oddzielny dysk twardy, aby mieć kopię zapasową, jeśli coś pójdzie nie tak. Dlatego też, jeśli jakieś apokaliptyczne wydarzenie zniszczyłoby świat przyrody, byłaby szansa na „wciśnięcie przycisku resetowania” ‒ powiedział Thanga.
W swojej prezentacji naukowcy wymienili następujące potencjalne egzystencjalne zagrożenia dla bioróżnorodności na Ziemi: erupcja superwulkanu, globalna wojna nuklearna, uderzenie asteroidy, pandemia, przyspieszenie zmian klimatycznych, globalna burza słoneczna i globalna susza. „Środowisko i cywilizacja ludzka są bardzo delikatne” - powiedział Thanga. „Jest wiele tragicznych okoliczności, które mogą się wydarzyć”.
Księżyc był oczywistym wyborem z jednego głównego powodu: to tylko cztery dni podróży z Ziemi, co oznacza, że transport próbek jest znacznie łatwiejszy niż zabranie ich na Marsa. Kolejną zaletą budowy arki na Księżycu jest to, że można ją bezpiecznie ukryć w rurach lawowych. Te wydrążone jaskinie i tunele, które powstały podczas ognistego niemowlęctwa Księżyca i od tamtej pory pozostają nietknięte. Zastygła lawa chroniłyby arkę przed uderzeniami meteorytów i promieniowaniem niszczącym DNA.
Tworzenie kopii zapasowych genetycznych w celu zachowania różnorodności biologicznej nie jest nową koncepcją. Svalbard Global Seed Vault, znajdujący się za kołem podbiegunowym w Norwegii, przechowuje próbki genetyczne gatunków roślin z całego świata i został już wykorzystany do ponownego wprowadzenia niektórych roślin z powrotem do środowiska. Jednak krypta ta jest nadal zagrożona zniszczeniem przez podnoszący się poziom morza lub uderzenie asteroidy. Naukowcy stwierdzili, że tylko dzięki przechowywaniu informacji genetycznej w innym miejscu w Układzie Słonecznym może zapewnić, że przetrwa on wszelkie egzystencjalne zagrożenia dla Ziemi.
Ekologia.pl (JS)