Prehistoryczna foka przypominała wydrę

Naukowcy znaleźli kopalne szczątki zwierzęcia będącego „brakującym ogniwem” w ewolucji fok, potwierdzając tym samym przypuszczenia Darwina sprzed 150 lat.

Międzynarodowy zespół badaczy natrafił w północnej Kanadzie na szkielet zwierzęcia liczący sobie 20-24 miliony lat. Po bliższych oględzinach okazało się, że są to szczątki przodka fok, którego istnienie do tej pory nie było potwierdzone. Niezwykły ssak otrzymał nazwę Puijila darwini na cześć Darwina, który już 150 lat temu w pracy „O powstawaniu gatunków” przedstawił teorię o opanowaniu przez zwierzęta lądowe środowiska wodnego.

Według dr Natali Rybczynski – paleontologa z Canadian Museum of Nature która przewodziła wyprawie – to bardzo cenne znalezisko, będące brakującym ogniwem w ewolucji płetwonogich. Jak podkreśla badaczka do tej pory dysponowaliśmy jednie małą liczbą niekompletnych znalezisk, które dawały nam jedynie wyobrażenie o procesie opanowania przez ssaki lądowe wody.

Puijila darwini mierzyła około 110 cm i miała dobrze umięśnione, sprawne kończyny, których palce były już spięte błoną pławną – a zatem przypominało dzisiejsze wydry. Zwierze miało też długi ogon, jednak jego czaszka była budową zbliżona do współczesnych czaszek płetwonogich. Według naukowców ówczesny klimat sprawiał, że zimą zamarzały słodkowodne jeziora w których polowała Puijila, a wtedy zwierzę w poszukiwaniu pokarmu wędrowały nad morze. Znalezisko to potwierdza, że nim zwierzęta lądowe opanowały morze, najpierw przystosowały się do życia w słodkiej wodzie. Z biegiem czasu ich kończyny stopniowo traciły swoją długość, przekształcając się w płetwy, bardziej przydatne do poruszania się w wodzie. Obok foki naukowcy znaleźli także szczątki ryjówki, królika i nosorożca a także kilku gatunków słodkowodnych ryb i jednego ptaka.