Najszybciej rosnące drzewa do ogrodu

Marzysz o ogrodzie zasłoniętym przed widokiem sąsiadów? Nie możesz doczekać się strefy przyjemnego cienia na tarasie? Postaw na szybko rosnące drzewa i w przeciągu kilku lat ciesz się piękną zieloną ścianą. Oto wybór ozdobnych gatunków, które w krótkim czasie zapewnią Ci prywatność i ochronę. Sprawdź, które pasują najlepiej do Twoich warunków glebowych i wymagań estetycznych.

1. Wierzba babilońska – rośnie jak z wody
2. Żywotnik „Green Giant” – dopasowuje się do potrzeb
3. Cyprysowiec Leylanda – ideał dla wstydliwych
4. Klon Freemana – wielka plama koloru
5. Olsza czarna – nie dla alergików
6. Brzoza papierowa – piękny pień
7. Tulipanowiec amerykański – ze stożkowatą koroną
8. Sosna wejmutka – masywna choinka
9. Metasekwoja chińska – kolorowy iglak
10. Kalina wonna – pachnąca zasłona

Zakładanie ogrodu to praca, która wymaga cierpliwości i perspektywicznego myślenia. W pierwszych latach będziesz prawdopodobnie odczuwać niedosyt, bo roślinom trzeba dać szansę się rozrosnąć. Jeśli postawisz jednak na drzewa o szybkim tempie wzrostu i będziesz je odpowiednio pielęgnować, już ok. piątego roku będziesz mógł cieszyć się zaciszną prywatnością.

Wierzba babilońska – rośnie jak z wody

Nawet ponad 90 cm rocznie wzrasta wierzba babilońska (Salix babylonica) – jedno z najłatwiejszych w uprawie drzew, niestety, rzadko widywane w rodzimych ogrodach. Jej charakterystyczną płaczącą koronę tworzą silnie poskręcane pędy z wąskimi, jasnozielonymi liśćmi. W sezonie wierzba staje się gęstym parawanem, który łatwo zakrywa prywatne części ogrodu. Nie szkodzą jej przy tym mrozy, a deszczowy klimat wprost uwielbia.

Wierzba babilońska toleruje różne typy gleby, nawet te uboższe, o ile są wilgotne – stojąca woda to wręcz ideał, więc dobrze jest sadzić ją w pobliżu oczek wodnych czy zlewisk deszczówki. Regularne wiosenne cięcie pozwala zagęścić strukturę i uregulować pokrój, a coroczna dawka nawozu stymuluje bujny rozwój listowia.

Żywotnik „Green Giant” – dopasowuje się do potrzeb

W oczach rośnie również żywotnik „Green Giant”, czyli hybryda żywotnika olbrzymiego i japońskiego (Thuja standishii x plicata). Jako dostojna zielona piramida osiąga nawet 12 m wysokości i ma wyjątkowo zwarty pokrój. Jest przy tym odporny na szkodniki, choroby oraz mrozy i nie poddaje się nawet ciężkim opadom śniegu. Sprawdza się w roli minimalistycznego solitera, ale może też tworzyć dorodne żywopłoty. Daje się przy tym swobodnie przycinać do wybranego rozmiaru i kształtu. Optymalne warunki uprawy żywotnika „Green Giant” to minimum sześć godzin słońca dziennie oraz lekko kwaśna, wilgotna gleba.

Cyprysowiec Leylanda – ideał dla wstydliwych

Jednym z najlepszych dozorców prywatności w ogrodzie jest cyprysowiec Leylanda, czyli krzyżówka dwóch naturalnych gatunków: cyprysa wielkoszyszkowego oraz cyprysika nutkajskiego. Ten zimozielony okaz rocznie zwiększa się nawet o 80 cm, a w pierwszych latach jego rozwój jest najbardziej intensywny. Docelowo ciemnozielona korona jest gęsta i szeroka nawet na 10 m – nietrudno jest za nią schować stół z 4 krzesłami!

Cyprysowiec najlepiej rośnie na żyznej, dobrze przepuszczalnej ziemi, gliniastej lub piaszczystej, należycie wilgotnej. Stanowisko powinno być jak najbardziej słoneczne. Dostępne w sklepach odmiany w pełnym słońcu nabierają fantastycznego ubarwienia – od żółtego po niebieskawy. W chłodnych rejonach młode sadzonki wymagają jednak ochrony przed mrozami.

Klon Freemana – wielka plama koloru

Zieleń może być… czerwona! Klon Freemana (Acer x freemanii) to piękna krzyżówka klonu czerwonego oraz klonu srebrzystego, która rocznie zwiększa się o 60-90 cm. Jego charakterystycznie powycinane liście jesienią nabierają ciemnoczerwonej barwy. Korona na początku ma kształty kolumny, ale z czasem rozrasta się do owalu, który w polskim klimacie sięgać można nawet 15 m nad ziemią. Do szczęścia wystarczy mu średnio żyzna, wilgotna gleba oraz dużo słońca. Im lepsze warunki i więcej opadów, tym tempo wzrostu jest większe.

Olsza czarna – nie dla alergików

Choć kojarzy się przede wszystkim z brzegami rzek i podmokłymi lasami, olsza czarna (Alnus glutinosa) bywa wykorzystywana również jako intensywne zadrzewienie ogrodu. Warunek jest jeden – musi mieć odpowiednio mokre stanowisko. Rocznie jest w stanie urosnąć nawet 60 cm, a docelowo osiąga 10-30 m wysokości. Atutem olszy jest bardzo rozłożysta korona z ładnymi, jasnozielonymi liśćmi o okrągławym kształcie. Dodatkowo przed zimą na pędach pojawiają się ozdobne czerwone „kotki”, które w okresie kwitnienia wydłużają się nawet do 10 cm. Niestety, pyłek olszy jest silnym alergenem, więc nie w każdej rodzinie będzie mile widziany.

Podłoże pod olszę czarną może być ubogie i gliniaste, ważna jest jedynie dostateczna ilość wody. Gatunek jest odporny na silne wiatry i szkodniki, a na dodatek nie wymaga regularnego cięcia.

Brzoza papierowa – piękny pień

Niemniej imponującym wzrostem odznacza się brzoza papierowa (Betula papyrifera) – drzewo niby dość pospolite, ale w rzeczywistości bardzo zdobne. W warunkach ogrodowych dorasta ok. 20 m i zachwyca elegancką białą korą. Jej korona jest rozłożysta i dość gęsta, co zapewnia przyjemną strefa cienia w sezonie letnim. Jesienią zaś przebarwia się na żółto, nadając ogrodowi optymistycznego uroku. Niestety, jest to gatunek o krótkiej żywotności – zdarza się, że dożywa zaledwie 30 lat.

Brzozę uprawiać można niemal na każdym typie podłoża, w słońcu lub półcieniu. Młode drzewka rosną lepiej, jeśli są regularnie podlewane, ale gatunek dobrze toleruje suszę.

Tulipanowiec amerykański – ze stożkowatą koroną

Kto lubi nietypowe liście i zwarte korony drzew, powinien posadzić tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera). Rośnie on bardzo szybko, ponad 60 cm rocznie i docelowo w Polsce osiąga nawet do 35 m. Początkowo dość wąski stożkowaty pokrój rozszerza się z upływem lat. Liście są dość duże, a kształtem przypominają kielich tulipana widziany z profilu. Na przełomie czerwca i lipca pojawiają się wśród nich zdobne, żółte kwiaty, a jesienią w owocniach dojrzewają nasionach, które mają wielu ptasich amatorów.

Tulipanowiec lubi pełne słońce, dlatego będzie intensywnie wyciągać się w górę, jeśli posadzony zostanie w towarzystwie innych drzew. Na otwartej przestrzeni satysfakcjonuje się niższym wzrostem i inwestuje raczej w rozrost na szerokość – w takiej postaci jest najbardziej urodziwy. Potrzebuje żyznej, przepuszczalnej ziemi z dużą ilością materii organicznej.

Sosna wejmutka – masywna choinka

Ponad 60 cm rocznie przybywa również sośnie wejmutce (Pinus strobus), finalnie dorastającej nawet do 40 metrów (największe tempo wzrostu obserwuje się między 10 a 15 rokiem, nawet ponad 1 m!). To piękne iglaste drzewo jest zielone przez całą zimę i ma dość luźną, nieregularną koronę, która doskonale pasuje do naturalistycznych ogrodów. Doskonale chroni przed wiatrem i produkuje zdobne, długie szyszki.

Wejmutkę sadzimy w pełnym słońcu lub częściowym zacienieniu, na kwaśnej, dobrze przepuszczalnej glebie. Nie przeszkadza jej okresowe przesychanie gruntu, choć tempo wzrostu jest szybsze przy odpowiedniej podaży wody.

Metasekwoja chińska – kolorowy iglak

Niezwykle urodziwym, szybko rosnącym i kolorowym gatunkiem jest metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides), należąca do rodziny cyprysowatych. Jej miękkie, ozdobne igły opadają co prawda na zimę, ale jesienią zmieniają barwę na żółtą, a później pomarańczową. W ciągu 10 lat metasekwoja dorasta nawet 7 m wysokości, a docelowo może mierzyć ponad 30 m. Ma ładną stożkowatą koronę, ale nie jest ona przesadnie gęsta. Z drugiej strony, gałęzie rosną bardzo nisko pnia, a drzewo dobrze toleruje częściowe zacienienie.

Aby metasekwoja rosła jak najszybciej, warto przygotować jej stanowisko z dobrze przepuszczalnym, wilgotnym i żyznym podłożem. Preferuje kwaśny odczyn gleb oraz sporą ilość torfu. W sprzedaży dostępne są bardzie ciekawe odmiany – niektóre posiadają wręcz kremowe igliwie!

Kalina wonna – pachnąca zasłona

Szybkim tempem wzrostu odznacza się również kalina wonna (Viburnum odoratissimum) – niewielkich rozmiarów drzewko o pięknych jasnoróżowych kwiatach, które pojawiają się pod koniec zimy. Pachnące kiście nie zapewniają może dobrej osłony przed ciekawskimi, ale są doskonałym urozmaiceniem gołego horyzontu. W sezonie to dorastające do 2,5 metra wysokości drzewko pokrywa się lancetowatymi, zielonymi liśćmi, które dobrze wypełniają luki w zagonie. Gatunek jest mało wymagający – najlepiej służy mu średnio żyzna, lekko kwaśne i przepuszczalna gleba.
Do tego zestawienia warto dodać też bambus, choć oficjalnie jest to trawa, a nie drzewo. Nie ma jednak drugiej tak szybko rosnącej rośliny, a mrozoodporne odmiany w ciągu kilka lat stworzą w Twoim ogrodzie, prawdziwą ścianę lasu!

Bibliografia