David McTaggart
David McTaggart urodził się 24 czerwca 1932 r. w kanadyjskim mieście Vancouver. Zginął w wypadku samochodowym 23 marca 2001 r. nieopodal miejscowości Umbria we Włoszech. Był jednym z najbardziej zasłużonych inicjatorów środowisk ekologicznych skupionych pod szyldem Greenpeace. W latach 1979-1991 pełnił funkcję rzecznika i przewodniczącego Greenpeace International.
Do diabła z zasadami! Chcemy by nasze dzieci dożyły 21 wieku.
David McTaggart: zamiłowanie do sportu i żyłka biznesmena
W młodości wyróżniał się talentem sportowym. Uprawiał narciarstwo, tenis, grał w squasha i golfa. Trzy razy pod rząd zdobywał Puchar Kanady w badmintonie. W wieku 21 lat prowadził już własną firmę budowlaną. W latach 60-tych przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie sprawował funkcję prezesa dużej firmy turystycznej Bear Valley Development Corporation.
Po wybuchu gazu, jaki miał miejsce na terenie jego firmy w 1969 roku, w wyniku którego poważnie ucierpiało kilku pracowników, McTaggart porzucił prowadzenie biznesu. Nabył 12 metrową łódź Vega, która od tej pory stała się jego domem i na której zaczął przemierzać wody Pacyfiku.
David McTaggart na zakazanych wodach
W 1972 roku, McTaggart dowiedział się, że rząd francuski ograniczył przestrzeń żeglugową na międzynarodowych wodach Pacyfiku w okolicach Polinezji francuskiej, w celu przeprowadzenia tam programu badań jądrowych. Przeczytał ogłoszenie mało znanej wówczas grupy Greenpeace, która poszukiwała kogoś, kto popłynąłby w tamte rejony, protestując w ten sposób przeciwko testom. McTaggart przemianował swój statek na „Greenpeace III” i ignorując zakaz, popłynął w stronę strefy otaczającej atol Moruoa, by przeszkodzić w realizacji zamierzeń francuskiej armii.
1 czerwca 1972 roku – w dzień planowanego testu – „Greenpeace III” znalazł się już na miejscu, około 30 km. od miejsca próby jądrowej. Zmusza to wojskowych do wstrzymania swoich planów. Wokół łodzi McTaggarta pływają jednostki francuskiej marynarki, w powietrzu dzień i noc krążą helikoptery. Wszystko to ma zmusić łódź do odwrotu. Ostatecznie łódź śmiałka zostaje zdemolowana. McTaggart powraca do rodzinnego miasta Vancouver. Swoją łódź naprawia i wraca na ocean rok później. Podczas drugiej wyprawy zostaje pobity przez francuskich komandosów. Wojsko nie przyznaje się potem do winy, jednak zdjęcia przemycone przez narzeczoną poszkodowanego, które obiegają media na świecie, nie pozostawiają wątpliwości.
McTaggart pozywa Francję do sądu. Wyrok sądu uwzględnia odszkodowanie za straty zniszczenia łodzi. Oddala jednak roszczenia względem naruszenia przez wojsko ogólnodostępnych wód żeglugowych, tłumacząc to „wyjątkowymi okolicznościami”. We wrześniu 1974 roku na zgromadzeniu ONZ, Francja zapowiada ostateczne zaprzestanie prowadzenia naziemnych testów broni jądrowej.
Zjednoczenie Greenpeace
Z końcem lat 70-tych McTaggart zorganizował grupy wsparcia Greenpeace w 9 krajach Europy. W 1979 r. udało mu się zjednoczyć oddzielone do tej pory frakcje w Europie i Ameryce Płn. i stworzyć, pod swoim przywództwem, międzynarodowy sojusz pod nazwą Greenpeace International. Do roku 1991 był siłą napędową organizacji, prowadząc m.in. kampanie o ochronę wielorybów, zatrzymanie eksploatacji Antarktydy z jej surowców naturalnych, akcje przeciwko testom nuklearnym i składowaniu toksycznych odpadów w oceanach.
Osiągnięcia
McTaggart jest autorem wielu artykułów oraz dwóch książek. Za swój wkład w ochronę środowiska na świecie otrzymał m.in. nagrodę Onassis, The Kreisky Prize oraz nagrodę Global 500 Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska.
W 1991 r. McTaggart wycofał się z aktywnego przewodnictwa Greenpeace International. Zamieszkał we własnym gospodarstwie we Włoszech, gdzie zajął się produkcją organicznej oliwy z oliwek. Założył własną fundację na rzecz środowiska naturalnego. Zginął w wypadku samochodowym 23 marca 2001 r. nieopodal miejscowości Umbria we Włoszech.