Zasłonak wonny (Cortinarius traganus )

Wstęp

Zasłonak wonny to grzyb o szerokim zasięgu geograficznym, który określany jest mianem grzyba niejadalnego, a według niektórych źródeł lekko trującego.

Występowanie

Zasłonak wonny rośnie na kwaśnej glebie w lasach iglastych, głównie w lasach świerkowych. W lasach liściastych spotykany jest rzadko.

Sezon

Zasłonak wonny występuje od sierpnia do października.

Wygląd

Kapelusz zasłonaka wonnego osiąga średnicę od 4 do 14 cm. U młodych okazów jest kulisty, ma barwę fioletową i jedwabisty połysk. Później staje się wypukły, a finalnie rozpostarty. Skórka u dojrzałych osobników jest często popękana. Młode osobniki mają fioletową barwę, która z czasem płowieje i staje się szarożółłtawa do ochrowej. Z brzegu zwisają resztki zasnówki.

Blaszki u młodych okazów są ochrowe, później zmieniają barwę na ciemną, rdzawobrązową. Są szerokie i gęste, grube.

Trzon osiąga od 5 do 10 cm wysokości i od 2 do 5 cm grubości. U młodych owocników ma kolor fioletowy, wraz z wiekiem jednak zaczyna blaknąć. Na początku podstawa jest bulwiasta, później trzon przybiera kształt maczugowaty. Na powierzchni jest suchy i lśniący. Pokryty zasnówką, która ma jasnoróżowofioletową barwę, która zmienia zabarwienie na rdzawobrązowe, po pewnym czasie tworzy się wyraźny pierścień. Pełny  w środku.

Miąższ zasłonaka wonnego nigdy nie ma barwy fioletowej. Na początku barwa jest bladożółtawa, później szafranowożółtawa, aż do rdzawobrązowej. Zapach nieprzyjemny – przypomina karbid. Smak gorzki.

Zarodniki elipsoidalne, pokryte niewielkimi kropkami lub brodawkami. Wysyp zarodników rdzawobrązowy.

Właściwości

Zasłonak wonny nie ma właściwości zdrowotnych, wręcz przeciwnie – jest określany jako grzyb lekko trujący.

Zastosowanie

Zasłonak wonny nie posiada zastosowania kulinarnego.