Jeżynowy eliksir młodości
Polscy naukowcy wydobyli z jeżyny to, co w niej najlepsze dla urody i zdrowia. Czy ekstrakt z pestek jeżyny zrewolucjonizuje rynek kosmetyków?
Jeżyny należą do szeroko rozpowszechnionych, ale mało dotąd poznanych roślin. Owoce jeżyny są bogatym źródłem polifenoli, w szczególności antocyjanów. Są również źródłem flawonoli kwasów fenolowych i witaminy E, która nazywana jest witaminą młodości. Już starożytni Grecy wierzyli w uzdrawiającą moc jeżyny, która natychmiast wzmacnia osłabione ciało i przywraca siły witalne. Hipokrates polecał spożywanie jeżyn osobom z chorobami. Według medycyny ludowej okłady z liści jeżyn pomagają w leczeniu różnych chorób skórnych takich jak wypryski, liszaje, niegojące się rany.
Właściwości zdrowotne jeżyn skłoniły naukowców z radomskiego Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego do podjęcia badań, których wyniki doprowadziły do powstania rewolucyjnych kosmetyków.
Maseczka i preparat do demakijażu przygotowane przez radomskich badaczy z UTH wyglądają niepozornie, ale mają niezwykłą moc. A to dzięki ekstraktowi z jeżyn, który uzyskiwany jest nowoczesną, autorską metodą. Co w nich takiego wyjątkowego?
Preparaty na bazie ekstraktu z jeżyn charakteryzują się wydajnością, bezpieczeństwem i naturalnym zapachem jeżyn. Są też bardzo skuteczne – ekstrakt zawiera m.in. witaminy A, C, E, K, B6, flawonoidy, α i β- hydroksykwasy, garbniki. Dzięki tym składnikom działa nawilżająco, przeciw-starzeniowo, łagodząca i przeciwzapalnie. Zaletą jest także sam proces uzyskiwania jeżynowego ekstraktu.
Ekstrakcja w warunkach nadkrytycznego CO2 to nowoczesna, konkurencyjna metoda otrzymywania surowców roślinnych bez udziału rozpuszczalników i niekorzystnego działania wysokiej temperatury procesu. − informuje Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny w Radomiu.
„Innowacyjność tych produktów nie polega na samym zastosowaniu w kosmetyce ekstraktu z jeżyny, bo dobroczynne działanie tej rośliny, odkryto już wcześniej, ale z powodu zastosowania nowej metody jego pozyskiwania w warunkach nadkrytycznego ditlenku węgla” – wyjaśnił PAP kierownik katedry chemii UTH, prof. Tomasz Wasilewski.
Wynalazek zyskał uznanie na 18. Moskiewskim Salonie Wynalazków i Innowacyjnych Technologii „Archimedes 2015”. Sukces ten wypracowali: dr hab. inż. Tomasz Wasilewski, prof. nadzw. UTH Rad., dr inż. Emilia Klimaszewska, mgr inż. Anna Bąk-Sowińska, dr inż. Małgorzata Zięba, dr inż. Anna Małysa, mgr inż. Urszula Piotrowska, dr inż. Marta Ogorzałek, mgr inż. Artur Seweryn, mgr inż. Dominik Czerwonk.
Współtwórcami wynalazku byli również naukowcy z Instytutu Nowych Syntez Chemicznych w Puławach – dr hab. inż. Edward Rój, prof. nadzw. INSC, Politechniki Łódzkiej – prof. zw. dr hab. inż. Józef Kula oraz Politechniki Krakowskiej – prof. zw. dr hab. inż. Jan Ogonowski.
