Łuszczyca należy do chorób autoimmunologicznych, objawiających się przede wszystkim dotkliwymi zmianami skórnymi. Mówiąc skrótowo, to organizm atakuje sam siebie, prowadząc do bolesnych wysypek i drastycznego łuszczenia się skóry. Wbrew pozorom, problem ten nie jest rzadki – na łuszczycę chorują 2-3 osoby na 100, co daje razem nawet 150 milionów ludzi na całym świecie.

Na łuszczycę najczęściej zapadają ludzie młodzi - w wieku od 15 do 25 lat. Mechanizm jest zaskakująco prostu – oto bowiem zamiast odnawiać komórki skóry w kilkutygodniowym cyklu, organizm zaczyna je produkować w przyspieszonym, dziennym tempie, co objawia się powstawaniem charakterystycznych łusek. Najpierw na skórze uwidaczniają się czerwone plamy, które mogą pękać i krwawić, a w nich rozwijają się srebrzyste łuski. Zmiany najczęściej umiejscowione są na stawach, zwłaszcza łokciach i kolanach, ale z czasem mogą zająć nawet 80 proc. powierzchni ciała!

Chorzy nie tylko cierpią ze względów estetycznych, ale także narzekają na intensywny świąd i podrażnienie skóry. Nasilenie objawów jest najczęściej bardzo zmienne – po okresach całkowitego nawet ustąpienia zmian dochodzi do drastycznego zaostrzenia stanu.

Rodzaje łuszczycy

Łuszczyca nie jest tak naprawdę jedną chorobą, ale raczej ogólną kategorią zmian skórnych związanych z zaburzeniami systemu odpornościowego. W zależności od przebiegu i objawów wyróżnia się jednak sześć rodzajów łuszczycy, a każda wymaga nieco innego traktowania:

• łuszczyca zwykła (tzw. plackowata) – najczęstsza postać występująca u ponad 90 proc. pacjentów;
• łuszczyca kropelkowata – objawiająca się drobnymi grudkami, najczęściej pojawiająca się u ludzi bardzo młodych;
• łuszczyca odwrócona - z czerwonymi łuskami pojawiającymi się najczęściej w owłosionych miejscach, typowa dla ludzi starszych;
• łuszczyca krostkowa – z krostkami wypełnionymi ropą i zaczerwienieniem wokół;
• łuszczyca skóry głowy;
• łuszczyca paznokci.