Olejek kminkowy należy do mniej znanych produktów aromaterapeutycznych. Wytwarzany jest metodą destylacji parowej z dojrzałych i wysuszonych nasion kminku (Carum carvi). To ważne rozróżnienie, bowiem olejek kminkowy bywa mylony z dwoma innymi olejkami – z czarnuszki siewnej, zwanej czarnym kminkiem, oraz z kminu indyjskiego. Każdy z tych produktów posiada jednak unikalne właściwości lecznicze.
Olejek kminkowy jest cenionym olejkiem do masażu; źródło: Mix Pixel [Mix Pixel ]
- Pierwsze wzmianki o olejku kminkowym
- Charakterystyka olejku kminkowego
- Skład chemiczny olejku kminkowego
- Właściwości lecznicze olejku kminkowego
- Zastosowanie olejku kminkowego
- Środki ostrożności przy stosowaniu olejku kminkowego
Pierwsze wzmianki o olejku kminkowym
Antyczni znali i chętnie wykorzystywali sztukę rozdrabniania nasion i ziół w moździerzach – tak powstawały pierwsze naturalne leki o skoncentrowanym działaniu. Trudno więc się dziwić, że już Pedanius Dioskurydes, żyjący w I w. n.e. botanik i farmakolog rzymski, w swoim wiekopomnym, pięciotomowym dziele „De Materia Medica” opisuje korzystne działanie olejku kminkowego. Dioskurydes poleca aromatyczny olej przede wszystkim bladolicym dziewczętom.Ale olejek z nasion kminku tłoczony był dużo wcześniej. W tekstach ajurwedyjskich, uznawanych na najstarszy system medyczny na świecie, pojawiają się liczne wzmianki o olejku kminkowym i jego licznych zastosowaniach. Starożytni hindusi polecali go przede wszystkim na problemy żołądkowe, stany zapalne, zaburzenia hormonalne, otyłość, bóle głowy oraz kolki jelitowe.
Charakterystyka olejku kminkowego
Nasiona kminku jako takie nie należą do przesadnie oleistych – stąd metoda destylacji parą jest najbardziej efektywnym sposobem pozyskania skoncentrowanego ekstraktu czynnych związków obecnych w roślinie. Szacuje się, że z danej masy nasion pozyskuje się olejek kminkowy o wadze sięgającej 2-8% surowca.Sam olejek kminkowy jest najczęściej transparentny, czasem o delikatnie żółtym zabarwieniu, ale z wiekiem ma tendencję do ciemnienia. Jego zapach jest bardzo wyraźny, słodki i pikantny, z wyczuwalną nutą pieprzu. Poza celami leczniczymi wykorzystuje się go do produkcji kosmetyków, zwłaszcza mydeł i past do zębów, gdzie odgrywa rolę aromatu. Olejek kminkowy jest ceniony również w przemyśle perfumeryjnym, nadając wodom toaletowym wyrazistego charakteru.
Kminek jaki dzika roślina łąkowa; źródło: Pixabay
Skład chemiczny olejku kminkowego
To, co starożytni uważali za moc Matki Natury zamkniętą w niepozornych nasionkach, współcześni naukowcy potrafią wyizolować, nazwać i zmierzyć. I tak analiza zawartości olejku kminkowego pozwoliła zidentyfikować:- Karwon – główny (50-60%) eteryczny składnik olejku kminkowego zaliczany do terpenów; posiada silne działanie ściągające, wykrztuśne i wspomagające proces trawienia.
- Limonen – monoterpen o działaniu przeciwbakteryjnym oraz antyoksydacyjnym.
- Karwakrol – uważany za jeden z najsilniejszych naturalnych antybiotyków – zwalcza wyjątkowe złośliwe szczepy bakterii; ma również działanie przeciwutleniające, przeciwbólowe oraz potencjalnie antynowotworowe.
- Anetol – związek lotny o działaniu przeciwgrzybicznym, przeciwbakteryjnym oraz potencjalnie przeciwnowotworowym. Pozytywnie stymuluje mózg do wydzielania dopaminy.
- Tujon – naturalny antydepresant obniżający poziom stresu.
- Mircen – monoterpen oddziałujący bezpośrednio na neuroprzekaźniki i łagodzący stany podenerwowania i niepokoju.
Fot. 6 Diagram przedstawiający zdrowotne właściwości olejku kminkowego; opracowanie własne
Właściwości lecznicze olejku kminkowego
Skoncentrowane działanie wymienionych wyżej substancji czynnych sprawia, że olejek kminkowy odznacza się szerokim spektrum korzyści zdrowotnych. Do najbardziej znanego i powszechnego zastosowania należą problemy żołądkowo-jelitowe. Z badań wynika bowiem, że olejek leczy stany zapalne żołądka wywołane niestrawnością, pomaga pozbyć się gazów jelitowych, przyspiesza trawienie, pobudza produkcję kwasów i enzymów żołądkowych, zapobiega zaparciom. Istnieją studia dokumentujące pozytywny wpływ olejku kminkowego na przebieg choroby wrzodowej wywołanej bakterią H. pylori.Olejek eteryczny z Carum carvi może być także doskonałym lekiem na kaszel, zarówno pochodzenia alergicznego (astma), jak i bakteryjnego. W tym kontekście łączą się bowiem przeciwzapalne, antybiotyczne, wykrztuśne i antyhistaminowe właściwości poszczególnych związków czynnych. W praktyce aromaterapii poleca się inhalacje z wykorzystaniem olejku kminkowego przy przeziębieniach, zapaleniu krtani, tchawicy, oskrzeli a także zapalenia zatok – pomaga on bowiem rozpuszczać wydzielinę zalegającą w drogach oddechowych.
Rozkurczowe właściwości olejku kminkowego mają również korzystny wpływ na serce i układ krwionośny. Uważa się, że może on wspierać prawidłowy rytm pracy serca, wzmacniać mięsień sercowy, przeciwdziałać twardnieniu naczyń krwionośnych i tym samym zapobiegać nadciśnieniu. To samo rozluźniające działanie widoczne jest również przy stanach napięcia mięśniowego aparatu ruchowego oraz powtarzających się skurczach.
Do olejku kminkowego warto przede wszystkim przekonać kobiety. Jego moczopędne działanie ma dobroczynny wpływ na układ moczowy, obniżając ryzyko stanów zapalnych cewki i pęcherza. Ponadto olejek kminkowy polecany jest jako środek wspomagający jakość i ilość produkowanego mleka w czasie laktacji, zaś przy problemach z miesiączkowanie pomaga powrócić do równowagi hormonalnej.
Ekologia.pl poleca
Nasiona kminku; źródło: Pixabay
Zastosowanie olejku kminkowego
Jak używać olejek kminkowy dla zdrowia? W przeciwieństwie do wielu innych preparatów aromaterapuetycznych, olejek kminkowy wskazany jest także do użytku wewnętrznego. W stanach niestrawności i dolegliwości układu trawiennego poleca się picie ciepłej wody z kilkoma kroplami olejku (na jedną szklankę) i ewentualnym dodatkiem pieprzu lub olejku miętowego. Najpowszechniejsze zastosowanie to oczywiście inhalacje – czy to w formie kąpieli parowej, czy kominka do aromaterapii – które polecić można przede wszystkim przy kaszlu, stanach napięcia oraz żołądkowej niedyspozycji.Olejek kminkowy można także aplikować zewnętrznie na skórę. Rozcieńczony z olejkiem bazowym (np. ze słodkich migdałów czy oliwie z oliwek) nadaje się on do masażu obolałych i naciągniętych mięśni, zaś dodany do kąpieli pomaga złagodzić kaszel i reakcje uczuleniowe. Ze względu na działanie antyoksydacyjne taka kąpiel może mieć również działanie odmładzające.
Wreszcie, olejek można śmiało dodawać do kremów, szamponów i odżywek do włosów, aby łagodzić stany zapalne skóry, zarówno pochodzenia bakteryjnego, grzybicznego, jak i alergicznego.
Środki ostrożności przy stosowaniu olejku kminkowego
Olejek kminkowy należy do stosunkowo bezpiecznych preparatów, które można aplikować na skórę nawet bez rozcieńczenia. Istnieją zaledwie pojedyncze przypadki toksycznych reakcji przy kontakcie wysoko stężonego olejku ze skórą. Tym niemniej, dzieciom i młodzieży do lat 18 nie poleca się doustnego stosowania preparatu, zaś dla dorosłych maksymalna bezpieczna dawka wynosi 0.1 ml trzy razy dziennie.Naturalnie, nie należy stosować olejku kminkowego, nawet rozcieńczonego, w okolicach oczu, błon śluzowych, a także przy niezagojonych ranach. Ponadto nie poleca się terapii pacjentom z chorobami wątroby i nerek oraz kobietom ciężarnym – przede wszystkim za względu na brak szczegółowych badań. Dla zdrowych ludzi olejek może być jednak cennym wyposażeniem domowej apteczki. Miłośnikom wieloskładnikowych kompozycji aromatycznych można zaś polecić stosowanie olejku kminkowego wraz z olejkiem bazyliowy, kolendrowym, imbirowym, rumiankowym, pomarańczowym i lawendowym.
Ekologia.pl (Agata Pavlinec)
Bibliografia
- Mohaddese Mahboubi; “Caraway as Important Medicinal Plants in Management of Diseases”; data dostępu: 2019-05-20
- “Caraway seed essential oil”; data dostępu: 2019-05-20
- Kiran Patil; “15 Best Benefits Of Caraway Essential Oil”; data dostępu: 2019-05-20
- Mercola; “Carry your stress away with caraway oil”; data dostępu: 2019-05-20