Dostępność żywności opartej na białkach roślinnych dramatycznie wzrosła. Jednocześnie istnieje wiele wyzwań dotyczących wartości odżywczej tych produktów. Badanie przeprowadzone przez Chalmers pokazuje, że wiele substytutów mięsa sprzedawanych w Szwecji ma wysoką zawartość żelaza – ale w formie, której organizm nie może wchłonąć.

„Wśród tych produktów zauważyliśmy duże zróżnicowanie zawartości składników odżywczych i ich trwałości z punktu widzenia zdrowia. Ogólnie oszacowana absorpcja żelaza i cynku z produktów była wyjątkowo niska. Dzieje się tak dlatego, że te substytuty mięsa zawierały wysokie poziomy fitynianów, substancji antyodżywczych, które hamują wchłanianie minerałów w organizmie” – mówi Cecilia Mayer Labba, główna autorka badania.
Fityniany występują naturalnie w fasoli i zbożach – gromadzą się, gdy białka są ekstrahowane do wykorzystania w substytutach mięsa. W przewodzie pokarmowym, gdzie zachodzi wchłanianie składników mineralnych, fityniany tworzą nierozpuszczalne związki z niezbędnymi składnikami pokarmowymi, zwłaszcza żelazem niehemowym (żelazo występujące w pokarmach roślinnych) i cynkiem, co oznacza, że nie mogą one być wchłaniane w jelicie.
„Zarówno żelazo, jak i cynk gromadzą się również podczas ekstrakcji białka. Dlatego wśród składników produktu wymieniono wysokie poziomy, ale minerały są związane z fitynianami i nie mogą być wchłaniane i wykorzystywane przez organizm” – mówi Cecilia Mayer Labba.
Niedobór żelaza wśród kobiet jest powszechnym, globalnym problemem. W Europie dotkniętych jest od 10 do 32 procent kobiet w wieku rozrodczym i prawie co trzecia nastolatka w szkole średniej w Szwecji.
Tempeh, wytwarzany ze sfermentowanej soi, różnił się od innych zamienników mięsa ilością żelaza dostępnego do przyswojenia przez organizm. Można było się tego spodziewać, ponieważ w procesie fermentacji tempeh biorą udział mikroorganizmy rozkładające fityniany.
„Przemysł musi przemyśleć wartość odżywczą tych produktów oraz wykorzystać i zoptymalizować znane techniki procesowe, takie jak fermentacja, ale także opracować nowe metody zwiększające wchłanianie różnych ważnych składników odżywczych” – mówi Cecilia Mayer Labba.
Ekologia.pl (JSz)
Bibliografia
- Susanne Nilsson Lindh & Karin Wik; “Low nutritional quality in vegetarian meat ”; chalmers.se; 2022-12-19