Badania pokazują, że może minąć kilka pokoleń, zanim pszczoły wyzdrowieją po jednorazowej ekspozycji na środek owadobójczy.
Osmia lignaria, fot. shutterstock Chociaż badania od dawna wykazują szkodliwy wpływ pestycydów na bioróżnorodność, niewiele wiadomo na temat tego, jak te skutki rozciągają się w czasie. Nowe badania rozwiewają te wątpliwości. „Nawet jednorazowa ekspozycja na insektycydy w pierwszym roku życia pszczół wpływa na produkcję potomstwa. A ponieważ pestycydy kumulują się w organizmach, powoduje to ogólny spadek populacji pszczół.”
Aby pokazać, w jakim stopniu szkody środowiskowe powodowane przez insektycydy przenoszą się na kolejne pokolenia, znane również jako „efekt przeniesienia”, naukowcy przeprowadzili dwuletni eksperyment terenowy. Przeanalizowali, w jaki sposób murarki ogrodowe z gatunku Osmia lignaria, dziki gatunek zapylaczy, reagowały na pestycydy.
Badacze użyli insektycydu imidachloprydu, o którym wiadomo, że jest ostro toksyczny dla pszczół, i wypróbowali wszystkie kombinacje jeżeli chodzi o ekspozycję. W ramach eksperymentu pszczoły były narażone na kontakt z insektycydem w pierwszym roku życia, w pierwszym i drugim roku, i tylko w drugim roku życia.
Chociaż ten rodzaj pestycydu jest zabroniony w UE, co roku eksportuje się ogromne ilości imidachloprydu, także do USA. „To trucizna ogólnoustrojowa, która jest obecna we wszystkich tkankach roślinnych i wpływa na układ neurologiczny pszczół” – wyjaśnił Stuligross. W rezultacie może wpływać na zachowanie i fizjologię pszczół”.
Pszczoły w stanie larwalnym wystawione na działanie imidachloprydu, miały o 20% mniej potomstwa w porównaniu z pszczołami, które nigdy nie były w pobliżu tej substancji chemicznej. Pszczoły narażone tylko raz w dorosłym roku miały o 30% mniej potomstwa w porównaniu z ich nienarażonymi odpowiednikami, a u pszczół, które miały kontakt z Imidachloprydem efekty kumulowały się, z 44% spadkiem potomstwa.
„Ekspozycja na pestycydy zmniejsza reprodukcję pszczół, a narażenie w poprzednim pokoleniu wpływa na wydajność dorosłego osobnika” – powiedział Stuligross. Uwzględniając również prawdopodobieństwo i szybkość gniazdowania pszczół oraz stosunek samców do samic, ogólna ekspozycja w ciągu dwóch kolejnych lat zmniejszyła wzrost populacji o 71%.
„Skutki się kumulują. Nie trzeba być geniuszem, aby zorientować się, że wystarczy kilka kolejnych lat stosowania pestycydów, aby doprowadzić populacje do niebezpiecznie niskiego poziomu” – powiedział Lars Chittka, profesor ekologii na Queen Mary University of London.
„To nowe badanie pokazuje, że nawet gdyby stosowanie pestycydów zostało zakazane w 2022 roku, nadal obserwowalibyśmy negatywne skutki aplikacji z 2021 roku. Larwy, które dziś dojrzewają i przygotowują się do zapylania przyszłorocznych upraw, już są nieodwracalnie dotknięte”.
Zdaniem Stuligrossa, im lepiej zrozumiemy, w jaki sposób pestycydy gromadzą się w środowisku i wpływają na pszczoły, tym łatwiej będzie nam zrozumieć to powiązanie. Ograniczenie ekspozycji na insektycydy tak bardzo, jak to możliwe, jest kluczowe, podobnie jak uwzględnienie efektów przenoszenia w badaniach oraz włączenie zagrożeń dla owadów zapylających do przyszłych strategii zwalczania szkodników.
Ekologia.pl (JSz)
Bibliografia
- Rain Jordan; “Study Shows that It May Take a Few Generations Before Bees Recover from a Single Exposure to Insecticide”; natureworldnews.com; 2021-11-23
Ekologia.pl poleca
