Paul Watson, założyciel organizacji Sea Shepherd Conservation Society, urodził się w Toronto, 2. grudnia 1950 roku. Jest to jeden z najbardziej popularnych aktywistów ekologicznych, znanym obrońcą wielorybów.
Wielokrotnie ryzykował życie, by ratować zwierzęta. Jest też jednym z założycieli organizacji ekologicznej Greenpeace.
Mam zaszczyt chronić wieloryby, delfiny , foki i inne stworzenia żyjące na tej planecie. Są piękne, inteligentne, silne, a ich duch mnie inspiruje.
Gdy miał 6 lat, wraz z rodziną zamieszkał nad morzem w Nowym Brunszwiku − największej prowincji Kanady położonej nad morzem. Wychował się w wiosce rybackiej. Od zawsze był niepokorny. Lubił zwierzęta i na namawiał kolegów by nie strzelali do ptaków. Pewnego dnia znalazł bobra uwięzionego w sidłach. Wtedy postanowił, że takie urządzenia będzie niszczył. Robił wszystko, by utrudnić działalność myśliwym polującym na jelenie i od najmłodszych lat ponosił konsekwencje takich działań.
Watson opuścił dom w 1967 roku. W 1968 roku wstąpił do kanadyjskiej straży wybrzeża. Rok później dołączył do załogi norweskiego transportowca Bris. Potem pływał na szwedzkich, kanadyjskich i brytyjskich statkach. Poznawał morza i oceany świata, a przede wszystkim zasady żeglugi w najtrudniejszych warunkach – podczas tajfunów i w otoczeniu gór lodowych.
Paul Watson, a sprawa Greenpeace
Watson był jednym z założycieli organizacji Greenpeace. W październiku 1969 roku wyruszył na pierwszą misję. Był to protest przeciwko próbom jądrowym na wyspie Amczitka. Tam nawiązały się przyjaźnie i powstał grupa Don't Make a Wave Committee.
W październiku 1971 roku grupa organizowała podróż Greenpeace I w kierunku obszaru, gdzie zamierzano przeprowadzić kolejny test nuklearny. Na pokładzie byli Robert Hunter, Rod Marining i Lyle Thurston. Potem ta trójka pływała z Watsonem w ramach kampanii See Shepherd. Misja okazała się ogromnym sukcesem. Test został odwołany i Greenpeace I wrócił do portu w Vancouver.
Greenpeace II, z Watsonem na pokładzie, płynął w tym czasie by zatrzymać kolejne testy. Tym razem się nie udało − U.S. Atomic Energy Committee zdetonowała bombę, kiedy statek Watsona był kilkaset mil od Amczitki. Wypady dwóch jednostek odbiły się szerokim echem. W 1972 Don't Make a Wave Committee, przemianowano na Greenpeace. Watson był ósmym członkiem nowej organizacji. Pierwszym − z numerem 000 − był Robert Hunter. Watson otrzymał numer 007.
W 1974 roku Paul Watson wraz z kolegami zorganizował pierwszą kampanię ratującą wieloryby. Był pierwszym oficerem jednostki Zodiac, która rok później wyruszyła naprzeciw sowieckiej flocie. Ryzykując życie blokował polowanie. Raniony harpunem wieloryb, umierał wijąc się w cierpieniach. Nagle zaczął płynąc na Zodiaca. Załoga była pewna, że potężny ssak zatopi jednostkę. W ostatniej chwili zwierzę zmieniło kierunek. Watson opowiadał że zwierzę spojrzało mu w oczy i zrozumiało co starała się zrobi załoga Zodiaca. Deklarował, że od tego momentu na zawsze stał się obrońcą wielorybów.
Paul Watson – najsłynniejszy ekopirat
Paul Watson przeprowadził szereg akcji przeciwko energii jądrowej. Był także współtwórcą pierwszej kampanii ratującej szczenięta fok przed rzezią, która odbywa się co rok na wschodnim wybrzeżu Kanady. Do legendy przeszła akcja, w której Watson i Hunter zablokowali płynącą po focze skóry jednostkę Arctic Endeavor. Potem podczas kolejnej wyprawy ratującej foki, u wybrzeży Labradoru, przykuł się do sieci pełnej foczych ciał. Kiedy załoga polująca na foki, zauważyła Watsona, wciągnęła go na lód, wyniosła do góry i spuściła z impetem w mroźne wody oceanu. Watson, wielokrotnie obijany o burtę, wycieńczony i zmarznięty został w końcu wciągnięty na pokład. Tam został pobity i przeciągnięty po pokładzie pokrytym krwią i tłuszczem martwych zwierząt.
See Shepherd i działalność na innych płaszczyznach
Z powodu różnic w poglądowych i strategicznych Paul Watson w 1977 roku opuścił Greenpeace. Patrick Moore, który zastąpił Huntera nie zgodził się, by Watson dalej brał udział w kampaniach na rzecz fok.
Tymczasem Watson chciał kontynuować bezpośrednie działania. W tym samym roku założył Sea Shepherd Conservation Society, organizację, które została powołana, by prowadzić badania i monitorować działania sprzeczne z prawem. W grudniu 1979 roku jednostka See Shepherd wyruszyła ku wschodnim wybrzeżom Kanady, by pokazać światu prawdę o polowaniu na foki i zapobiec rzezi szczeniąt.
Watson nie tylko złożył Greenpeace i See Shepherd, ale tez działał na wielu innych płaszczyznach. Był korespondentem Defenders of Wildlife (od 1976 do 1980 roku), działaczem Fund for Animals (do 1981 roku) i przedstawicielem Royal Society for the Protection of Animals (1979). Był współzałożycielem Environmental Society (1977) oraz Friends of the Wolf (1984). W latach 2003-2006 pełnił funkcję dyrektora National Board of the Sierra Club USA.
Edukacja
Watson ukończył Fraser University w Kolumbii Brytyjskiej. Wykłada na uczelniach na całym świecie. W latach 1990 -1994 piastował stanowisko profesora ekologii na Pasadena College of Design. Był też instruktorem programów przyrodniczych University of California w Los Angeles.
Nagrody
Watson o trzymał dziesiątki nagród. Został honorowym obywatelem Florida Keys a potem w 1996 roku St. Jean Cap Ferrat we Francji. Otrzymał Genesis Award (1998) - nagrodę obrońcy przyrody roku, nadawaną przez Toronto TV (1990). W 2002 roku znalazł się w U.S. Animal Rights Hall of Fame. W 1999 roku otrzymał nagrodę Daily Points of Light Award. W 2000 roku The Time uznał Watsona jednym z największych przyrodniczych bohaterów XX wieku.
Działania na rzecz fok i wielorybów Watson podejmuje do dzisiaj. Jednak jego radykalne metody ochrony środowiska sprawiają, że dla jednych Paul Watson jawi się jako bohater, a dla innych to zwyczajny ekoterrorysta.
Mam zaszczyt chronić wieloryby, delfiny , foki i inne stworzenia żyjące na tej planecie. Są piękne, inteligentne, silne, a ich duch mnie inspiruje.
Gdy miał 6 lat, wraz z rodziną zamieszkał nad morzem w Nowym Brunszwiku − największej prowincji Kanady położonej nad morzem. Wychował się w wiosce rybackiej. Od zawsze był niepokorny. Lubił zwierzęta i na namawiał kolegów by nie strzelali do ptaków. Pewnego dnia znalazł bobra uwięzionego w sidłach. Wtedy postanowił, że takie urządzenia będzie niszczył. Robił wszystko, by utrudnić działalność myśliwym polującym na jelenie i od najmłodszych lat ponosił konsekwencje takich działań.
Watson opuścił dom w 1967 roku. W 1968 roku wstąpił do kanadyjskiej straży wybrzeża. Rok później dołączył do załogi norweskiego transportowca Bris. Potem pływał na szwedzkich, kanadyjskich i brytyjskich statkach. Poznawał morza i oceany świata, a przede wszystkim zasady żeglugi w najtrudniejszych warunkach – podczas tajfunów i w otoczeniu gór lodowych.
Paul Watson, a sprawa Greenpeace
Watson był jednym z założycieli organizacji Greenpeace. W październiku 1969 roku wyruszył na pierwszą misję. Był to protest przeciwko próbom jądrowym na wyspie Amczitka. Tam nawiązały się przyjaźnie i powstał grupa Don't Make a Wave Committee.
W październiku 1971 roku grupa organizowała podróż Greenpeace I w kierunku obszaru, gdzie zamierzano przeprowadzić kolejny test nuklearny. Na pokładzie byli Robert Hunter, Rod Marining i Lyle Thurston. Potem ta trójka pływała z Watsonem w ramach kampanii See Shepherd. Misja okazała się ogromnym sukcesem. Test został odwołany i Greenpeace I wrócił do portu w Vancouver.
Greenpeace II, z Watsonem na pokładzie, płynął w tym czasie by zatrzymać kolejne testy. Tym razem się nie udało − U.S. Atomic Energy Committee zdetonowała bombę, kiedy statek Watsona był kilkaset mil od Amczitki. Wypady dwóch jednostek odbiły się szerokim echem. W 1972 Don't Make a Wave Committee, przemianowano na Greenpeace. Watson był ósmym członkiem nowej organizacji. Pierwszym − z numerem 000 − był Robert Hunter. Watson otrzymał numer 007.
W 1974 roku Paul Watson wraz z kolegami zorganizował pierwszą kampanię ratującą wieloryby. Był pierwszym oficerem jednostki Zodiac, która rok później wyruszyła naprzeciw sowieckiej flocie. Ryzykując życie blokował polowanie. Raniony harpunem wieloryb, umierał wijąc się w cierpieniach. Nagle zaczął płynąc na Zodiaca. Załoga była pewna, że potężny ssak zatopi jednostkę. W ostatniej chwili zwierzę zmieniło kierunek. Watson opowiadał że zwierzę spojrzało mu w oczy i zrozumiało co starała się zrobi załoga Zodiaca. Deklarował, że od tego momentu na zawsze stał się obrońcą wielorybów.
Paul Watson na proteście w Port Angeles, 1999. By Andrew Parodi (talk).Andrew Parodi at en.wikipedia [Public domain], from Wikimedia Commons
Paul Watson przeprowadził szereg akcji przeciwko energii jądrowej. Był także współtwórcą pierwszej kampanii ratującej szczenięta fok przed rzezią, która odbywa się co rok na wschodnim wybrzeżu Kanady. Do legendy przeszła akcja, w której Watson i Hunter zablokowali płynącą po focze skóry jednostkę Arctic Endeavor. Potem podczas kolejnej wyprawy ratującej foki, u wybrzeży Labradoru, przykuł się do sieci pełnej foczych ciał. Kiedy załoga polująca na foki, zauważyła Watsona, wciągnęła go na lód, wyniosła do góry i spuściła z impetem w mroźne wody oceanu. Watson, wielokrotnie obijany o burtę, wycieńczony i zmarznięty został w końcu wciągnięty na pokład. Tam został pobity i przeciągnięty po pokładzie pokrytym krwią i tłuszczem martwych zwierząt.
See Shepherd i działalność na innych płaszczyznach
Z powodu różnic w poglądowych i strategicznych Paul Watson w 1977 roku opuścił Greenpeace. Patrick Moore, który zastąpił Huntera nie zgodził się, by Watson dalej brał udział w kampaniach na rzecz fok.
Tymczasem Watson chciał kontynuować bezpośrednie działania. W tym samym roku założył Sea Shepherd Conservation Society, organizację, które została powołana, by prowadzić badania i monitorować działania sprzeczne z prawem. W grudniu 1979 roku jednostka See Shepherd wyruszyła ku wschodnim wybrzeżom Kanady, by pokazać światu prawdę o polowaniu na foki i zapobiec rzezi szczeniąt.
Watson nie tylko złożył Greenpeace i See Shepherd, ale tez działał na wielu innych płaszczyznach. Był korespondentem Defenders of Wildlife (od 1976 do 1980 roku), działaczem Fund for Animals (do 1981 roku) i przedstawicielem Royal Society for the Protection of Animals (1979). Był współzałożycielem Environmental Society (1977) oraz Friends of the Wolf (1984). W latach 2003-2006 pełnił funkcję dyrektora National Board of the Sierra Club USA.
Edukacja
Watson ukończył Fraser University w Kolumbii Brytyjskiej. Wykłada na uczelniach na całym świecie. W latach 1990 -1994 piastował stanowisko profesora ekologii na Pasadena College of Design. Był też instruktorem programów przyrodniczych University of California w Los Angeles.
Nagrody
Watson o trzymał dziesiątki nagród. Został honorowym obywatelem Florida Keys a potem w 1996 roku St. Jean Cap Ferrat we Francji. Otrzymał Genesis Award (1998) - nagrodę obrońcy przyrody roku, nadawaną przez Toronto TV (1990). W 2002 roku znalazł się w U.S. Animal Rights Hall of Fame. W 1999 roku otrzymał nagrodę Daily Points of Light Award. W 2000 roku The Time uznał Watsona jednym z największych przyrodniczych bohaterów XX wieku.
Działania na rzecz fok i wielorybów Watson podejmuje do dzisiaj. Jednak jego radykalne metody ochrony środowiska sprawiają, że dla jednych Paul Watson jawi się jako bohater, a dla innych to zwyczajny ekoterrorysta.
Paul Watson w 2005 roku, By David w ng (http://en.wikipedia.org/wiki/Image:DSC_0158_sm.jpg) [GFDL or CC-BY-SA-3.0], via Wikimedia Commons
Ekologia.pl
