RACHEL CARSON. Biografia sylwetki

Rachel Carson urodziła się 27 maja 1907 r. w Springdale (Pensylwania). Zmarła 14 kwietnia 1964 r. w Silver Spring (Maryland). Była amerykańską pisarką i biologiem. Jej literatura zmieniła społeczne postrzeganie przyrody.

Wczesne lata

Rachel Carson wychowywała się w małej miejscowości w Pensylwanii. Dorastała na wsi i od najmłodszych lat doświadczała piękna otaczającej rodzinne gospodarstwo przyrody. Dzieciństwo spędziła pośród lasów i potoków, w malowniczych okolicach rzeki Allegheny. Biografowie Rachel Carson zauważają, że miłość do natury została jej zaszczepiona przez matkę.

Natura, z którą Rachel miała kontakt na co dzień, bardzo szybko stała się jej pasją. Pierwszy raz opublikowano tekst jej autorstwa w magazynie dla dzieci – „St. Nicolas Magazine”. Miała wtedy 10 lat. W tym samym czasopiśmie debiutowali m.in. William Faulkner i F. Scott Fitzgerald.

Wykształcenie

W szkole średniej Rachel była wyróżniającą się uczennicą. Po jej ukończeniu rozpoczęła studia na Pennsylvania College for Women . Początkowo studiowała angielski – zamierzała bowiem zostać pisarką. W toku nauki zmieniła jednak decyzję i zajęła się biologią.

Pierwsze doświadczenia naukowe zdobyła podczas badań w zespole - Woods Hole Marine Biological Laboratory . Po ukończeniu szkoły w Pensylwanii rozpoczęła studia na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore. W 1932 roku otrzymała tam naukowy tytuł zoologa.

Praca zawodowa

Na początku swojej kariery pracowała w państwowym biurze ds. rybołówstwa ( U.S. Bureau of Fisheries) . Była tam redaktorką - opracowywała scenariusze do audycji radiowych o życiu flory i fauny morza. Niedługo potem stała się jedną z dwóch kobiet na ważnych stanowiskach badawczych w biurze. Prowadziła badania w rejonie Zatoki Chesapeake, zgłębiając ekonomiczne współzależności między mieszkańcami a oceanem.

Regularnie pisywała artykuły o ochronie przyrody i zasobach naturalnych do czasopisma "Baltimore Sun" i innych gazet. Współpracowała też z amerykańską armią – brała udział w badaniach nad systemami wykrywającymi łodzie podwodne. Jeszcze w czasie wojny (1943) rozpoczęła pracę naukową w nowopowstałej instytucji rządowej - U. S. Fish and Wildlife Service .

Osiągnięcia

W 1937 roku zadebiutowała esejem pt. Undersea . Ukazał się on w czasopiśmie „Atlantic Monthly”. Kilka lat później (1941) wydano jej pierwszą książkę ( Under the Sea-Wind ). Pięknym, literackim językiem, a zarazem w klarowny sposób, Carson wykładała w niej skomplikowane zagadnienia biologii oceanu. W 1952 roku wydała pracę pt. The Sea Around Us . Książka okazała się spektakularnym sukcesem. Przetłumaczono ją na 32 języki. Przez 81 tygodni znajdowała się na liście bestsellerów "The New York Timesa". Sukces drugiej książki skłonił Carson do odłożenia pracy naukowej i poświecenia się literaturze. Trzy lata później ukazała się kolejna pozycja popularnonaukowa jej autorstwa pt. The Edge of the Sea .

Książki Carson opowiadały o biologii oceanu. Zwracały uwagę na pierwotną interakcję człowieka z naturą. Opisując piękno przyrody Carson podkreślała uprzywilejowaną pozycję ludzi – ich unikalną możliwość do wpływania na świat roślin i zwierząt. Dzięki pierwszym książkom stała się sławna, ale dzieło jej życia miało ukazać się dopiero kilka lat później.



"Milcząca Wiosna"

Stopniowo zainteresowania Rachel Carson ewoluowały w kierunku ochrony środowiska. Powszechne po II Wojnie Światowej używanie pestycydów wzbudzało sprzeciw pisarki. W 1962 roku opublikowano przełomową książkę jej autorstwa pt. Silent Spring (Milcząca Wiosna). Carson zwracała w niej uwagę na zagrożenia związane ze stosowaniem DDT – środków owadobójczych. Głośno mówiła o ich niekorzystnym wpływie na zdrowie ludzi (nowotwory) i środowisko (cierpiały przede wszystkim ptaki).

Po wydaniu „Milczącej Wiosny” Carson była atakowana przez przemysł chemiczny. Gorzkich słów nie szczędzili też związani z nim politycy. Carson była bezwzględnie dezawuowana, pomimo że nie nawoływała do natychmiastowego wycofania pestycydów, a tylko do poszukiwań nowej, lepszej dla środowiska technologii.

Nie udało się zagłuszyć głosu prawdy i nauki. Rząd federalny USA postanowił zrewidować dotychczasową politykę rolną – Carson zeznawała w tej sprawie w Kongresie (1963), dając przy okazji świadectwo niezłomnej walki z ignorancją. Wezwała ludzkość do stworzenia nowej – przyjaznej dla środowiska – polityki gospodarczej i społecznej. Jej wystąpienie było także apelem do środowisk naukowych.

„Milcząca Wiosna” zmieniła powszechne postrzeganie środowiska naturalnego. Obudziła w amerykańskim społeczeństwie odpowiedzialność i wrażliwość na krzywdę przyrody. Inspirowała ruchy ekologiczne, a także, opartą na gloryfikacji zrównoważonego rozwoju, filozofię nowego typu.

Pestycydy stały się zagadnieniem, które zmieniło podejście opinii publicznej do środowiska, a głos Carson okazał się punktem wyjścia dla wielkiej światowej debaty.

Rachel Carson zmarła w 1964 roku po długiej walce z rakiem. Zdążyła poruszyć serca tysięcy ludzi, którzy rozpoczęli batalię o nowe spojrzenie na otaczający nas świat. W 1972 roku Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych wprowadziła zakaz stosowania pestycydów.