Bokówka biała uznana jest za gatunek rzadko występujący w Polsce. Wpisana ze statusem V – narażony na wyginięcie do Czerwonej Listy roślin i grzybów Polski. Na temat jadalności można znaleźć wiele informacji. Uznana za gatunek jadalny, jednakże nie zaleca się spożycia – może powodować zatrucia.

1. Sezon
2. Występowanie
3. Wygląd
4. Właściwości
5. Zastosowanie
6. Systematyka
7. Galeria zdjęć

Sezon

Bokówka biała rośnie w okresie od sierpnia do października.

Występowanie

Bokówka biała rośnie na pniach, powalonych drzewach świerkowych, jodłowych. Spotykany na terenach wilgotnych, zazwyczaj w większych grupach, owocniki często są pozrastane ze sobą. Notowany najczęściej w górach.

Wygląd

 
Kapelusz bokówki białej jest w kształcie muszli, wachlarza. Kolor biało-kremowy. Średnica do 10 cm. Brzeg kapelusza ostry, u młodych osobników podwinięty, z meszkiem.

Blaszki są równe i szerokie. Zabarwienie biało-żółte.

Trzon nie występuje.

Miąższ biały, kremowy. Zapach przyjemny – grzybowy, smak łagodny.

Zarodniki są koloru białego, gładkie i cylindryczne.

Właściwości

W skład bokówki białej wchodzą różne kwasy tj: kwas oleinowy, kwas linolowy, kwas palmitynowy i kwas stearynowy, wraz z kwasem α-eleostearynowym. Bokówka biała zawiera aminokwas azyrydynę, który może prowadzić do uszkodzenia nerek i układu nerwowego. Działa drażniąco na błony śluzowe.

Zastosowanie

Bokówka biała, to grzyb saprotroficzny, spotykany na próchniejącym drewnie drzew iglastych, w zacienionych, wilgotnych miejscach.