Grzyby cechuje różnorodność w sposobach rozmnażania się i odżywiania. Większość z nich rozmnaża się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo. Jeśli zaś idzie o odżywianie, część grzybów to saprobionty (żywią się martwą materią organiczną), inne to drapieżniki (wyspecjalizowane strzępki pozwalają im chwytać pokarm), a jeszcze inne to symbionty (żyją w symbiozie z żywicielem) lub pasożyty (pasożytują na żywicielu – roślinie lub zwierzęciu). Biorąc to pod uwagę, grzyby są organizmami cudzożywnymi.

Grzyby dzielą się na jadalne, niejadalne i trujące – nie są to oficjalne taksony, ale podział funkcjonujący ze względu na zdatność grzybów do spożycia przez ludzi. Wiele grzybów posiada cenione walory kulinarne, a nawet wartości odżywcze (grzyby shiitake, trufle, wiele gatunków borowików, podgrzybków, pieczarki, czubajka kania, mleczaj rydz, a nawet poszczególne gatunki muchomorów uważanych w powszechnej opinii za wyłącznie trujące, itd.). Niektóre z nich – chociażby znane doskonale w Polsce pieczarki i boczniaki – są specjalnie hodowane, pozostałe występują dziko w lasach i są zbierane przez grzyboznawców lub grzybiarzy-amatorów. Podział na grzyby jadalne, niejadalne i trujące nie obywa się bez kontrowersji i nieścisłości. Niektóre atlasy, a nawet formalne rozporządzenia prawne podają bowiem sprzeczne z innym źródłami informacje. Niekiedy grzyby faktycznie jadalne uznawane są za niejadalne lub wręcz trujące. Wiele sporów dotyczy również grzybów niejadalnych i trujących. Samodzielne zbieranie grzybów wymaga specjalistycznej i szczegółowej wiedzy o ich budowie czy zawartych weń substancjach, a także o odpowiedniej obróbce i sposobie spożywania. W grzybach trujących obecne są substancje toksyczne, które mogą powodować śmierć.