Roślina występuje w Azji, Europie oraz Ameryce Północnej. Gatunkiem typowym jest leszczyna pospolita.

1. Wygląd
2. Zbiór
3. Właściwości lecznicze
4. Praktyczne zastosowanie
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Wygląd

Roślina występuje w postaci wielopiennego krzewu, który może dorastać do 5 m wysokości. Gałęzie rośliny tworzą koronę. Liście są ułożone skrętolegle, mają barwę zieloną, jednak jesienią przybierają barwę żółtą lub żółtobrązową. Zimą liście opadają. Kwiaty  męskie zebrane są w kotki, pylą na żółto, natomiast kwiaty żeńskie zebrane są w pąki. Owoc to orzech, potocznie nazywany orzechem laskowym. Owoce dojrzewają od września do października.

Zbiór

Liście zbiera się w okresie od maja do sierpnia. Młode gałązki zbiera się w marcu. Surowce po zebraniu należy wysuszyć w zacienionym i przewiewnym miejscu w temperaturze do 40 stopni Celsjusza.

Właściwości lecznicze

Liście oraz korę, ze względu na właściwości ściągające, wykorzystuje się do leczenia żylaków odbytu, a także do leczenia zaburzeń krążenia krwi. Odwar z liści oraz kory ma działanie bakteriobójcze
i przeciwzapalne. Stosuje się go również dla zapewnienia lepszej diurezy. Kora rośliny wykorzystywana jest do leczenia zewnętrznego, wzmaga szybsze gojenie się ran takich jak oparzenia, odleżyny, czyraki. Pomaga również leczyć świerzb oraz stany zapalne skóry. Surowce są również wykorzystywane do leczenia dzieci, pomagają w anemii oraz krzywicy. Stosowane są również u dzieci słabo rozwijających się. Kora leszczyny pomaga obniżać gorączkę.

Praktyczne zastosowanie

Odwar z liści leszczyny działający moczopędnie oraz gojąco

Składniki:
1 łyżka suszonych liści leszczyny
Woda

Liście zalać szklanką wody. Gotować przez około 5 minut. Pozostawić do ostygnięcia. Odcedzić. Wykorzystywać odwar do przemywania ran. Pić w celu zwiększenia diurezy.