Wrotycz rośnie w Azji (tereny o umiarkowanym klimacie) i całej Europie. Jako gatunek rozprzestrzeniony występuje poza tymi obszarami. Jest gatunkiem pospolitym w Polsce. Rośnie na miedzach, wzgórzach, przy brzegach rzek i stawów, na polanach i obrzeżach lasów, przy przydrożach i w zaroślach.

1. Wygląd
2. Uprawa i zbiór
3. Właściwości lecznicze
4. Praktyczne zastosowanie
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Wygląd

Łodyga rośliny osiąga do 1,5 m wysokości. Liście ułożone są skrętolegle. Są duże, pierzastosieczne. Kwiaty zebrane są w podbaldachy. Owoc to niełupka. Roślina wydziela zapach podobny do kamfory.

Uprawa i zbiór

Wrotycz jest łatwy w uprawie, ponieważ nie ma żadnych specjalnych wymagań. Idealne miejsce na rozwój to jednak nasłonecznione stanowiska i suche, przepuszczalne gleby. Roślina jest mrozoodporna. Rozmnaża się ją przez wysiew nasion lub podział. Wrotycz to roślina wieloletnia. Należy kontrolować uprawę, by roślina nie stała się chwastem. Surowce, czyli kwiaty i liście zbiera się w okresie kwitnienia rośliny.

Właściwości lecznicze

Roślina składa się z flawonoidów, garbników, kamfory, goryczy, karotenoidów, olejku eterycznego, żywic oraz kwasów organicznych.

Wrotycz pospolity zastosowanie ma przede wszystkim insektobójcze oraz przeciwpasożytnicze. Roślinę wykorzystuje się do usuwania robaków z organizmu. By usunąć robaki, wszy i pchły wrotycz wykorzystywany jest w formie złożonych preparatów. Roślina polecana jest również do zwiększania krwawień miesięcznych, kiedyś stanowiła skuteczny środek poronny. Okłady z wrotyczu stosowane są do leczenia reumatyzmu oraz nerwobóli, a także łagodzenia następstw zwichnięć i stłuczeń.  Roślina jest toksyczna, dlatego nawet stosując ją w formie zewnętrznej należy zachować umiar i ostrożność.

Praktyczne zastosowanie

Napar z wrotyczu na pasożyty bytujące w układzie pokarmowym

Składniki:

• 2 łyżki kwiatów wrotyczu
• Woda

Kwiaty zalać szklanką wrzącej wody. Odstawić do naciągnięcia na 20 minut. Przecedzić. Pić po około 150 ml naparu 3 razy dziennie na czczo.