Ara ararauna należy do podrodziny papugi neotropikalne (Arinae). Na głowie posiada nagą, białą skórę pokrytą czarnymi piórami, tworzącymi wzór. Tęczówki oczne są żółtawe. Dziób jest czarny, masywny i zakrzywiony. Czoło jest zielononiebieskie. Gardło czarno zielone. Ciemię, grzbiet, wierzch skrzydeł i ogona są niebieskie. Spód ciała jest żółty. Tułów jest krępy. Nogi są ciemnoszare. Ogon jest bardzo długi. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Osobniki młodociane są podobne do dorosłych, rozróżnić je można po ciemniejszych tęczówkach i krótszym ogonie. Gatunkiem podobnym jest ara szafirowa (Ara glaucogularis).

1. Występowanie
2. Biotop
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Ara ararauna występuje w tropikalnej Ameryce Południowej. Zamieszkuje Panamę, Kolumbię, Wenezuelę, Gujanę, Suriname, Gujane Francuską, Brazylię, Ekwador, Peru, i Boliwię.

Biotop

Ara ararauna zamieszkuje głównie podmokłe i wilgotne lasy tropikalne w pobliżu rzek i na rozlewiskach. Spotykana jest również w bardziej suchych lasach i sawannach. Prowadzi dzienny tryb życia, ze szczytem aktywności przypadającym rano i po południu. Żyje w parach lub w luźnych grupach (do 20-30 osobników). Ze względu na atrakcyjny wygląd jest ptakiem popularnym w hodowlach. Jej liczebność maleje w związku z polowaniami i nielegalnym handlem. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Wpisana jest do konwencji CITES (załącznik II).

Lęgi

Ara ararauna jest gatunkiem monogamicznym. Gnieździ się w dziuplach. Samica składa 2-3 białe jaja. Czas wysiadywania wynosi 24-25 dni. Zwykle tylko samice wysiadują jaja. Obroną gniazda oraz karmieniem zajmują się oboje rodzice. Młode stają się niezależne po trzech miesiącach. Ara ararauna osiąga dojrzałość płciową między trzecim a czwartym rokiem życia. Jest ptakiem długowiecznym, żyje do 50 lat.

Pokarm

Ara ararauna jest roślinożerna. Żywi się owocami, nasionami, kwiatami, pędami oraz liśćmi.