Czapla zielonawa to mała czapla, wielkości gawrona (Corvus frugilegus). Gatunek jak dotąd nie zaobserwowany w kraju. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Może być mylona z ślepowronem (Nycticorax nycticorax), różnią się długością dzioba. Ptakterytorialny.
Tęczówka oczna u czapli zielonawej jest żółta. Dziób długi, żółtawy, z ciemnym grzbietem. Od nasady dzioba ciągnie się czarny pasek, sięgający za oko. Na głowie czarna czapeczka. Podbródek oraz gardło białe, z pionowymi rdzawobrązowymi paskami. Sylwetka w spoczynku krępa, gdy ptak jest zaniepokojony, wyciąga szyję. Zmienność w ubarwieniu ciała: łupkowoszara, bądź brązowoszara. Boki głowy, szyja oraz pierś w barwach od płowoszarych do rdzawych. Brzegi piór na skrzydłach płowo-białe lub rdzawe. Nogi pomarańczowożółte. Brak dymorfizmupłciowego. Samice są nieco mniejsze. Osobniki młodociane nieco różnią się od dorosłych. Skrzydła biało kropkowane, szyja wyraźnie kreskowana.
Występowanie
Zasięg występowania czapli zielonawej jest ogromny. Zamieszkuje pas klimatu tropikalnego i subtropikalnego niemal całego świata. Występuje w Ameryce Południowej, Afryce, południowej Azji, Archipelagu Malajskim, na Nowej Gwinei oraz w pasie wybrzeży Australii.
Biotop
W związku z rozległym zasięgiem występowania czapla zielonawa spotykana jest w wielu różnych typach siedlisk. W górach do 4000 m n.p.m. (w Andach). Podobnie, jak pozostałe czaple związana jest z wodą. Zamieszkuje dolinyrzeczne, zbiorniki wodne, bagna, lasy namorzynowe, rozlewiska, polaryżowe, ujścia rzek, strefę pływów, zatokimorskie i przybrzeżne płycizny.
Lęgi
Czapla zielonawa gnieździ się pojedynczo, rzadziej w luźnych koloniach. Gniazdo w sąsiedztwie wody (zbudowane z gałęzi) na drzewach bądź krzewach, sporadycznie na ziemi. Samica składa od 2 do 5 jasnoniebieskich jaj. Czas wysiadywania wynosi od 20 do 25 dni. Młode zyskują zdolność lotu po około 34 dniach. Oboje rodzice pełnią opiekę nad potomstwem.