Czerwończyk żarek jest szeroko rozprzestrzeniony. Zamieszkuje ogromny obszar na półkuli północnej. Występuje w całej Europie, Afryce północnej do Etiopii na południu, w Azji (w klimacie umiarkowanym i ciepłym) i w Ameryce Północnej. Jego zasięg w wielu miejscach sięga daleko na północ, aż po koło podbiegunowe. Uważa się, że amerykańska populacja to mogą być motyle zawleczone z Europy.

1. Budowa
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa

Czerwończyk żarek należy do rodziny modraszkowate (Lycaenidae). Wierzch skrzydeł jest jaskrawo ubarwiony. U kolejnych pokoleń wierzch z szarobrązowym przyprószeniem. Przednie skrzydła są czerwonozłote, w czarne plamki i ciemnym obrzeżeniem. Tylne skrzydła ciemnobrązowe, z czerwonozłotym paskiem. Spód tylnych skrzydeł jest szaro brązowy w ciemne plamki. Czułki są dosyć długie, brązowe z jasnymi wstawkami. Na tylnych skrzydłach występuje mały ogonek. Gąsienice są zielone, w drobne, jasne plamki.

Biologia

Czerwończyk żarek zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska. Jest powszechny na różnych typach łąk, na wrzosowiskach, w lasach, górskich halach i polanach, na terenach rolniczych, w miastach, a nawet terenach mocno zdewastowanych przez człowieka. W ciągu roku występują dwa-trzy pokolenia, w zależności od warunków pogodowych. Lata w maju-czerwcu oraz w lipcu-sierpniu, czasem także we wrześniu. Imago prowadzi dzienny tryb życia. Larwy żerują za dnia i o zmierzchu. Samce są terytorialne. Rozwój przebiega z przeobrażeniem zupełnym. Samica składa jaja pojedynczo, na spodzie liści roślin żywicielskich. Zimuje w stadium gąsienicy. Na wiosnę gąsienice wznawiają żerowanie. Przepoczwarczenie odbywa się między marcem a majem. Poczwarka przyczepia się do liścia. Etap poczwarki trwa 3-4 tygodnie. Dorosłe spijają nektar z kwiatów koniczyny, jaskrów. Gąsienice żerują na szczawiu, rdeście i macierzance piaskowej. Czerwończyk żarek na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).