Drozd żółtonogi (Turdus flavipes)

Drozd żółtonogi należy do rodziny drozdowate (Turdidae). Reprezentowany jest przez pięć podgatunków. Obrączka oczna oraz nogi są żółte. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samce są w większości czarne, z kontrastującym szarym wierzchem i spodem. Głowa, pierś, skrzydła oraz ogon są czarne. Płaszcz oraz dolne części ciała są szaro łupkowe. Dziób jest żółty. U samców z podgatunku T. f. Xanthoscelus całe upierzenie jest czarne. Samice są skromniej ubarwione. Płaszcz, skrzydła oraz ogon są brązowo oliwkowe. Spód ciała jest jaśniejszy. Gardło ma ciemniejsze smugi. Dziób jest ciemny. Osobniki młodociane są brązowawe.

Dwie populacje drozda żółtonogiego zamieszkują silnie izolowane stanowiska. Część gatunku występuje na północy Ameryki Południowej: w północnej Kolumbii, Wenezueli, zachodniej Gujanie, i na niewielkim obszarze w skrajnie północnej Brazylii. Drugie miejsce występowania tego ptaka to środkowo-wschodnia Ameryka Południowa: południowo-wschodnia Brazylia oraz częściowo wschodni Paragwaj i północne krańce Argentyny. Jest gatunkiem częściowo migrującym, dotyczy to głównie populacji Argentyńskich.

Drozd żółtonogi zamieszkuje różnorodne siedliska. Są to głównie różnego typu lasy (lasy pierwotne, gospodarcze i plantacje), skraje lasów, zarośla, niewielkie zadrzewienia i ogrody. Spotykany głównie na wysokościach od 500 do 1500 m n.p.m. Prowadzi skryty tryb życia. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Drozd żółtonogi buduje gniazdo w kształcie miseczki z materiałów roślinnych (korzeni, liści, mchu). Samica składa 2-3 niebieskawo zielone, czerwono brązowo nakrapiane jaja.

Drozd żółtonogi jest wszystkożerny. W jego diecie w głównej mierze znaleźć można pokarm roślinny (owoce, jagody). Ponadto żywi się bezkręgowcami (owadami).