Gardłosz atlantycki należy do ryb z rzędu beryksokształtne (Beryciformes). Głowa jest duża i zaokrąglona. Otwór gębowy jest ukośny. Oczy są duże. Ciało jest owalne i bocznie spłaszczone. Występują u niego łuski ctenoidowe. Ubarwienie ciała jest jasno czerwone. Płetwy są jasnopomarańczowe. Jedna płetwa grzbietowa, posiadająca od czterech do sześciu kolców oraz piętnaście do dziewiętnastu promieni miękkich. Płetwa odbytowa posiada trzy kolce oraz dziesięć do dwunastu promieni miękkich. Płetwa ogonowa mocno wcięta.
Budowa zewnętrzna
Gardłosz atlantycki zamieszkuje wszystkie oceany prócz wód arktycznych. Nie jest znane dokładne rozmieszczenie tego gatunku. Najczęściej spotykany jest m.in. w północnym Atlantyku, głównie od Islandii po Maroko, w wodach południowej Afryki, w północnym Oceanie Indyjskim, wodach Nowej Zelandii i w pobliżu Chile.Biologia
Gardłosz atlantycki jest rybą słonowodną. Zamieszkuje bardzo głębokie wody oceaniczne. Spotykany jest na głębokościach od 180 do 1500 m, jednak najczęściej przebywa 400 do 900 m. Odbywa wędrówki w obrębie morza (wędrówki oceanodromiczne). Ryba towarzyska, tworząca duże ławice. Podatna jest na przełowienie. Na liście IUCN jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU). Choć jest rybą jadalną, to nie poleca się jej regularne spożywanie. Ze względu na swoją długowieczność kumuluje znaczne ilości rtęci. Do rozrodu przystępuje od czerwca do sierpnia. Składa 22 tys. ziaren na kg masy samicy. Ikra ma 2,2 mm średnicy. Jaja i larwy są planktoniczne. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 27-35 lat, przy długości ciała około 30 cm. Zwierzę długowieczne, żyje do około 150 lat. Młode osobniki żywią się w głównej mierzę skorupiakami. W diecie dorosłych znaleźć można ponadto inne ryby.Bibliografia
- “http://www.environment.gov.au”; data dostępu: 2019-08-11
- “http://fishesofaustralia.net.au”; data dostępu: 2019-08-11
- “https://www.fishbase.de”; data dostępu: 2019-08-11
- “https://www.iucnredlist.org”; data dostępu: 2019-08-11