Głowa duża. Ciało (poza klatką piersiową, dłoniami, stopami i twarzą) pokrywają
włosy barwy czarnej. Klatka piersiowa szeroka. Ramiona długie, muskularne. Nogi krótkie. U dojrzałych samców szare włosy pokrywają dolną część pleców, stąd samce te nazywane są srebrzystogrzbietymi. Goryl ten różni się od
goryla zachodniego szerszą klatką piersiową, dłuższymi włosami, większymi zębami i krótszymi ramionami. Samce są większe od samic, a na czubku głowy występuje wyraźny grzebień strzałkowy.
- Występowanie
- Tryb życia
- Odżywianie
- Rozmnażanie i rozwój
- Systematyka
- Galeria zdjęć
Goryl wschodni występuje w środkowej Afryce: zachodniej Demokratycznej Republice Konga, Rwandzie i Ugandzie. Wyróżnia się dwa podgatunki goryla wschodniego. Zasięg
Gorilla beringei graueri jest ciągły i obejmuje głównie obszar nizin na wschód od
rzeki Lualaba po
góry Mitunba. Obszar występowania
podgatunku Gorilla beringei beringei (
goryla górskiego) obejmuje jedynie dwie niewielkie izolowane
populacje w masywie Wirunga oraz w Nieprzeniknionych Lasach Bwindi.
Goryl wschodni zamieszkuje
lasy tropikalne o największej
bioróżnorodności na świecie. Występuje na wysokościach od 600 do 2900 m n.p.m. Duża różnica wysokości warunkuje również zróżnicowane
siedliska. o aktywności dziennej. Noc spędza na ziemi, w zbudowanym z gałęzi i liści gnieździe. Nie wykazuje terytorializmu, choć przy spotkaniu z innymi grupami może dochodzić do konfliktów. Poruszają się zwykle na
lądzie, podpierając się kostkami dłoni oraz sporadycznie przyjmują pozycje wyprostowaną. Komunikuje się z innymi za pomocą kilkudziesięciu odgłosów.
W głównej mierze żywi się
roślinnością, od czasu do czasu
pożywia się bezkręgowcami. W jego
diecie znaleźć można
liście, pędy,
korzenie, korę oraz niewielkie ilości
owoców.
Gatunek poligyniczny (na jednego samca przypada kilka samic). Grupa liczy od kilku do kilkudziesięciu
osobników i składa się z dominującego samca, dorosłych samic oraz młodych osobników. Samiec dominujący (najpotężniejszy spośród innych) może kopulować z każdą samicą z grupy. Do
rozrodu może przystępować przez cały rok. Samica może zostać matką co cztery-pięć lat.
Ciąża trwa ponad osiem miesięcy. Samica rodzi jedno, rzadko dwa młode. Młode odstawiane jest od mleka matki w wieku trzech - czterech lat. Samice opiekują się
potomstwem, a samce otaczają je ochroną. Młode samice w wieku ok. 8 lat odłączają się od stada macierzystego i przyłączają się do nowej grupy lub do grupy już istniejącej. Samotny samiec gdy osiągnie 15 lat tworzy własną grupę w której skład wchodzą samice. Samice osiąga dojrzałość
płciową w wieku dziesięciu lat, samce nieco wcześniej w wieku ośmiu lat ale do rozrodu przystępują kilka lat później. Gatunek długowieczny,
żyjący w niewoli do 40-50 lat. Jest gatunkiem krytycznie zagrożonym (kategoria CR na liście IUCN).