Ptak nieco większy od szpaka. Wędrowny, do kraju bardzo rzadko przylatuje, sporadycznie przeprowadza lęgi. W locie skrajna lotka biała, pozostałe ciemne. Niepłochliwy.

1. Wygląd
2. Występowanie
3. Biotop
4. Lęgi
5. Pokarm
6. Systematyka
7. Galeria zdjęć

Wygląd

Ptak krępej budowy. Brew biała lub jasnopłowa, sięga do karku. Tęczówka oczna ciemna. Dziób krótki, ciemny. Szyja krótka. Nogi żółtawe. Dymorfizm płciowy jest niezbyt widoczny, samice są większe i intensywniej ubarwione. Występuje u niego dymorfizm sezonowy. Dorosłe w okresie letnim barwnie upierzone. Biała brew, dobrze widoczna na tle ciemnego ciemienia. Podgardle, policzek białe. Na piersi biała półobroża z czarną, górną granicą. Pierś rdzawo pomarańczowa. Brzuch czarny, u samców bardziej rozmyty. Wierzch szary z rdzawymi obramówkami. W zimie szata dorosłych szarobura. Brew bardziej płowa. Pierś i boki szare. Na piersi nadal widoczna biała półobroża, choć o wiele węższa. Wierzch szary, nieco ciemniejszy niż w lecie. Boki kremowożółte. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie zimowej, wierzch u nich jest ciemnobrązowy, z jaśniejszą obramówką piór. Poza tym różnią się widocznym kreskowaniem na piersi.

Występowanie

Zamieszkuje otwarte, skaliste tereny od północy Wysp Brytyjskich, przez Półwysep Skandynawski, Eurazjatycką tundrę, góry Ural, Mongolię po zachodnie krańce Alaski. Na zimowiska odlatuje w rejony basenu Morza Śródziemnego i Iranu.

Biotop

Preferuje obszary górskie oraz płaskowyże. Zamieszkuje nagie, rzadko porośnięte roślinnością skały, tereny otwarte, obszary tundry.

Lęgi

Gatunek monogamiczny, choć cześć samic poliandryczna. Gnieździ się na otwartych terenach w płytkich zagłębieniach (gniazdo wyścielone mchem, liśćmi lub niewyścielone). Jeden (czasem dwa) leg w roku przypadający w czerwcu. Samica składa średnio 3 (od 2 do 4) brązowych jaja, ciemno nakrapianych. Czas wysiadywania wynosi od 24 do 28 dni. Wysiadywaniem i opieką nad potomstwem zajmuje się samiec. Lotność osiągają po 25 dniach.

Pokarm

Żywi się głównie pokarmem zwierzęcym - bezkręgowcami (owadami, ich larwami, pajęczakami, mięczakami, pierścienicami). Pokarm roślinny (owoce, nasiona, liście) rzadziej w diecie mornela. Pokarm zdobywa z powierzchni.