Oblaczek granatek występuje głównie w południowej Europie od wybrzeży Atlantyku po Kaukaz. Na północy jego zasięg sięga m.in. północnych Niemiec. W Polsce istnieją niewielkie, lokalne populacje.
Oblaczek granatek należący do rodzinymrocznicowate (Erebidae). Głowa średniej wielkości. Na głowie znajduje się para oczu złożonych, para czułek oraz aparat gębowy ssący. Czułki są długie, czarne z białymi wierzchołkami. Głowa, tułów oraz odwłok są barwy granatowoczarnej. Skrzydła są granatowoczarne, z zielonym, metalicznym połyskiem. Przednie skrzydła są dwukrotnie dłuższe od tylnych i posiadają sześć białych palm. Na tylnych skrzydłach występuje od 2 do 3 plamek. Tułów wyposażony jest w trzy pary odnóży. Na odwłoku, na drugim segmencie znajduje się żółta plama, a na szóstym segmencie żółty pierścień. Występuje dymorfizmpłciowy. Samice są większe od samców i mają od nich cieńsze czułki. Gąsienica jest silnie owłosiona, szarobrązowa, z brązowoczerwoną głową. Poczwarka jest żółtobrązowa. Gatunkiem podobnym jest kraśnik goryszowiec (Zygaena ephialtes).
Biologia
Oblaczek granatek zamieszkuje obszary dobrze nasłonecznione i suche: skarpy, suche łąki, żwirownie, świetliste lasy i skraje lasów. Prowadzi dzienny tryb życia. Dorosłe latają w czerwcu i lipcu. W ciągu roku występuje jedno pokolenie. Przechodzi przeobrażenie zupełne. Samica składa jaja w małych pakietach na liścierośliny żywicielskich. Do roślin pokarmowych należą między innymi babka, mniszek, jasnota i przytulia. Jaja są żółtawe i okrągłe. Wylęg następuje na początku sierpnia. Zimuje w stadium gąsienicy. Przepoczwarczenie odbywa się między majem a czerwcem, w oprzędach między liśćmi na ziemi. Gąsienice są polifagami. Dorosłe żywią się nektaremkwiatów (w szczególności jeżyn i ostrożeni).