Pierwotną ojczyzną gupika pawiego oczka jest Ameryka Północna na północ od Amazonki oraz wyspy Antyli i Małych Antyli. Obecnie gupika można spotkać w wielu wodach śródlądowych na świecie. Miejscami są to ryby wypuszczone z hodowli bezcelowo, lub specjalnie introdukowane.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Pawie oczko należy do rodziny piękniczkowate (Poeciliidae). Występuje w wielu formach hodowlanych. Charakteryzuje go wyraźny dymorfizm płciowy. Różnice uwidaczniają się w ubarwianiu ciała oraz w kształcie płetw. Płetwa grzbietowa jest tylko jedna. Samce są smuklejsze, barwniejsze, posiadają wydłużone płetwy (ogonową i grzbietową). Ich ubarwienie jest różnorodne. Na ciele występują plamy (czerwone, pomarańczowe, niebieskie, żółte, zielone). Płetwa odbytowa jest zmodyfikowana (gonopodium). U osobników hodowlanych płetwa ogonowa ma różnorodne kształty. Samice są większe od samców. Ich ubarwienie jest szaro oliwkowe, bez plam. Płetwa odbytowa jest zaokrąglona.

Biologia

Pawie oczko jest odporny na różne warunki środowiska. Preferuje raczej wody ciepłe. Jest słodkowodny ale znosi niewielkie zasolenie. Spotykany jest zarówno w żyznych wodach rowów melioracyjnych, i bagien, jak i ubogich górskich strumieniach. Jest jedną z najpopularniejszych ryb akwariowych. Organizm jajożyworodny. Do rozrodu przystępuje przez cały rok. Ciąża trwa do 4-6 tygodni. Samica rodzi zwykle od 20 do 40 młodych. Samica może przechowywać nasienie (nawet do 8 miesięcy) i jest w stanie rodzić co cztery tygodnie. Samce osiągają dojrzałości płciową w drugim miesiącu. Samice miesiąc później. Żyje do dwóch - trzech lat. Jest rybą wszystkożerną. Żywi się glonami, larwami owadów, mięczakami, skorupiakami.