RULIK NADRZEWNY. Protozoa. Śluzowce - rulik nadrzewny, rulik groniasty, wilcze mleko
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Protozoa Śluzowce Liceida Tubiferaceae rulik Rulik nadrzewny
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Rulik nadrzewny (Lycogala epidendrum)

Nazywana/y także: rulik groniasty, wilcze mleko
Rulik nadrzewny, fot. shutterstock
Spis treści
Wstęp

Rulik nadrzewny (r. groniasty) to stosunkowo pospolity śluzowiec, słynny ze swoich ogromnych sporangiów.

Sezon

Rulik nadrzewny (r. groniasty) rośnie od maja do października, ale najczęściej obserwowany jest latem.

Występowanie

Rulik nadrzewny (r. groniasty) to wszędobylski śluzowiec, spotykany we wszystkich typach lasów całego świata oprócz Antarktydy. W Polsce częsty.

Wygląd

Zrosłozarodnie: okrągławe, czasem lekko jajowate lub nieforemne, gdy wyrastają w ciasnocie. Za młodu o bardzo charakterystycznym, żywo malinowym lub koralowym rzadziej pomarańczowym kolorze, dojrzalsze ruliki nadrzewne są w rozmaitych odcieniach brązu.

Włośnia rzekoma z rurkami niejednakowej szerokości.

Kora: o nierównej powierzchni, w różnych odcieniach brązów, złożona z dwóch błon.

Wysyp zarodników żółto-szary. Spory rulika nadrzewnego osiągają 4-7 μm,, niedojrzałe są różowe, dojrzałe praktycznie  pozbawione koloru, siatkowate i brodawkowate.

Podłoże: próchniejące, opadłe gałęzie, konary i gnijące pniaki drzew iglastych bądź liściastych.
Tryb życia
Śluzowce to organizmy cudzożywne, atakujące pierwotniaki, grzyby i bakterie. Ich plecha, zwana śluźnią (plazmodium), to wielojądrowy twór poruszający się w całkiem skoordynowany sposób za pomocą nibynóżek. Plazmodium jako całość odbiera bodźce cieplne, świetlne oraz chemiczne. Rozmnażają się tak płciowo, jak bezpłciowo – przez zarodniki. Zarodniki tych fascynujących ustrojów powstają w sporangiach, zwanych tak samo jak nadziemne części plechy grzybów wyższych owocnikami. Sporangia wyrastają na specjalnych trzonkach, okryte są twardszą osłoną zwaną korą lub perydium, wypełnione są zarodnikami oraz włośnią, a jako całość mierzą zwykle kilka mm. Jedynie nieliczne gatunki jak rulik nadrzewny Lycogala epidendrum formują sporangia osiągające 1-2 cm wielkości.
Właściwości

Niejadalny. Brak innych, znanych zastosowań typu organizm modelowy, źródło antybiotyków.
Zastosowanie

Obecnie brak.

Bibliografia
  1. Garnweidner E., Hertha Garnweidner H. 2006; "Grzyby: przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej."; Muza SA, Warszawa.;
  2. Healy R., Huffman D., Tiffany L., Knaphaus G. 2008.; "Mushrooms and other Fungi of the Midcontinental United States (Bur Oak Guide)."; University of Iowa Press, Iowa City.;
  3. Krzemieniewska H. 1960.; "Śluzowce Polski na tle flory śluzowców europejskich."; PWN, Warszawa.;
  4. Krzysztofiak L., Krzysztofiak A., Romański M. 2010; "Śluzowce Myxomycetes, grzyby Fungi i mszaki Bryophyta Wigierskiego Parku Narodowego. Seria naukowa. Stow. „Człowiek i Przyroda”,"; Wigierski Park Narodowy, Suwałki.;
  5. Krzysztofiak L., Krzysztofiak A., Romański M. 2010.; "Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego. Seria popularnonaukowa. Stow. „Człowiek i Przyroda”, Wigierski Park Narodowy, Suwałki."; Wigierski Park Narodowy, Suwałki.;
  6. Lincoff G. 1981.; "National Audubon Society Field Guide to North American Mushrooms."; Random House, New York.;
  7. Stempen H., Stevenson S. 1994.; "Myxomycetes. A Handbook of Slime Molds."; Timber Press, Portland.;
4.9/5 - (14 votes)
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments