Sardela europejska (Engraulis encrasicolus)

Nazywany/a też: sardela, anchois, chamsa

Sardele europejskie, fot. shutterstock
Obszar występowania sardeli europejskiej obejmuje wody przybrzeżne zachodniej Europy, południowy Bałtyk, Morze Północne, basen Morza Śródziemnego, Morze Czarne, wody zachodniej Afryki, wody przybrzeżne Madery, Wysp Karaibskich, Wysp Zielonego Przylądka, Świętej Heleny. Najdalej na południe spotykana jest w RPA.
  1. Budowa zewnętrzna
  2. Biologia
  3. Systematyka
  4. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Sardela europejska należy do rodziny sardelowate (Engraulidae). Jest małą ryba. Ciało jest smukłe, wydłużone, z bocznym spłaszczeniem. Ubarwienie strony grzbietowej jest zielononiebieskie. Spód jest jaśniejszy, srebrzysty. Po bokach ciała biegnie srebrzysta smuga. Oczy są stosunkowo duże. Otwór gębowy typu dolnego, szeroki, sięgający, aż do tylnej krawędzi oka. Pysk jest spiczasty. Szczęka górna jest dłuższa od szczęki dolnej, wierzchołek jest tępy. Szczęka dolna zaczyna się prawie na wysokości końca nozdrzy. Linia boczna nie występuje. Płetwa grzbietowa posiada 16-18 promieni miękkich. Płetwa odbytowa zaczyna się na wysokości płetwy grzbietowej. Płetwa ogonowa jest głęboko wcięta. Samice są większe od samców.
Czy wiesz, że...Przetwory z sardeli europejski w handlu znane są pod nazwą anchois.

Biologia

Sardela europejska jest rybą pelagiczną zamieszkującą wody do około 400 m głębokości, zwykle do około 50 m. Toleruje duże zakresy zasolenia wody (jest euryhaliczna), spotykana jest w oceanicznych wodach słonych, w zatokach, w ujściach rzek i lagunach. Sardela europejska jest towarzyska, żyje w dużych ławicach. Do rozrodu przystępuje, w zależności od występowania, od maja do września,ze szczytem przypadającym w najcieplejszych miesiącach. Tarło jest porcyjne. Samica składa do 20 tysięcy ziaren ikry. Ikra swobodnie unosi się w toni wodnej. Wylęg następuje po upływie 24-65 godzin. Larwa po wykluciu jest przezroczysta i mierzy ok. 3 mm. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia, przy długości ciała powyżej 9-13 cm. Żyje krótko, do 5 lat. Sardela europejska żywi się organizmami planktonowymi (skorupiakami, mięczakami) oraz ikrą i narybkiem. Jej liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Jest rybą jadalną, cenioną ze względu na walory smakowe, o dużym znaczeniu gospodarczym. Sprzedawana świeża, suszona,wędzona, mrożona, w puszkach oraz w postaci mączki.

Bibliografia

  1. “http://www.fao.org”; data dostępu: 2019-11-11
  2. “https://www.fishbase.se”; data dostępu: 2019-11-11
  3. “https://www.iucnredlist.org”; data dostępu: 2019-11-11
Sardele europejskie, fot. shutterstock Sardele europejskie, fot. shutterstock

Galeria zdjęć

Sardele europejskie, fot. shutterstock
Sardela europejska, fot. shutterstock

Systematyka

Domena:Eukarionty
Królestwo:Zwierzęta
Podtyp:Kręgowce
Takson parafiletyczny:Ryby
Rodzina:Sardelowate
Rodzaj:Sardela
Indeks nazw polskich - takson parafiletyczny Ryby
A B C D E F G H I J K L Ł M N O Q P R S Ś T U V W X Y Z Ż Ź