Zasięg występowania tarantuli ukraińskiej rozciąga się od centralnej Europy (występuje m.in. w Czechach, Austrii, na Węgrzech), przez Europę Wschodnią, Azję Mniejszą, centralną Azję po Mongolię, Chiny i Koreę.

1. Budowa
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa

Tarantula ukraińska jest pająkiem z rodziny pogońcowate (Lycosidae). Ciało zbudowane z głowotułowia i odwłoka, gęsto pokryte włoskami. Ubarwienie brązowo czarno szare. Na głowotułowiu występuje 6 par odnóży oraz 4 pary oczu. Cztery małe oczy przednie, ułożone w szeregu oraz dwie większe pary. Pierwszą parą odnóży są szczękoczułki (zwane chelicerami). Druga para odnóży to nogogłaszczki (pedipaly). Szczękoczułki są masywne, wyposażone gruczoły i kolce jadowe. Nogogłaszczki i szczękoczułki są żółto brązowe lub pomarańczowo brązowe. Odnóża kroczne są mocne. Samce są nieznacznie mniejsze od samic.

Biologia

Tarantula ukraińska zamieszkuje głównie suche stepy porośnięte niską roślinnością trawiastą i krzewiastą. Zwykle spotykana jest z dala od terenów wilgotnych, dolin rzecznych i potoków. Środowisko występowania tarantuli ukraińskiej cechuje się klimatem kontynentalnym z niewielką sumą rocznych opadów. Tarantula ukraińska prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza w ukryciu. Żyje w ziemi, gdzie buduje podziemne nory (sięgające na głębokość 30-60 cm) i wyściela je pajęczyną. Średnica nory wynosi od 2 do 4 cm. Jest organizmem rozdzielnopłciowym. Do rozrodu przystępuje pod koniec lata. Jaja składane są do kokonu. Samica nosi na końcu odwłoka kokon z jajami. Młode po wylęgnięciu przechodzą na odwłoku do samicy. Młode pająki przebywają na odwłoku do dwóch tygodni, później się rozpraszają. Wzrost ciała następuje poprzez linienie. Tarantula ukraińska żyje 3-5 lat. Poluje na swoje ofiary aktywnie, skacząc na nie. Nie tworzy sieci łownych. Atakuje głównie na ziemi. W głównej mierze żywi się bezkręgowcami (owadami i ich larwami oraz pajęczakami). Ukąszenie tarantuli ukraińskiej choć jest bardzo bolesne, nie jest niebezpieczne dla zdrowia.