Tęgoryjec dwunastnicy występuje na całym świecie. Ancylostomozą zarazić się można głównie w strefie klimatu tropikalnego i subtropikalnego. Tęgoryjec dwunastnicy występuje w Ameryce Południowej i Środkowej (głównie w centralnej części Ameryki Południowej), w Afryce (przeważa południowo-zachodnia i centralna część kontynentu) oraz w Azji Południowo-Wschodniej (głównie na Półwyspie Indochińskim). Rzadziej spotykany jest w USA, południowej Europie i centralnej Azji.

1. Budowa
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa

Tęgoryjec dwunastnicy należy do typu nicienie (Nematoda). Osiąga niewielkie rozmiary ciała. Jama gębowa umieszczona jest po stronie grzbietowej, otoczona jest trójzębnymi płytkami oskórkowymi. Ciało jest wydłużone, barwy blado różowawej. Samice są dłuższe od samców.

Biologia

Tęgoryjec dwunastnicy jak sama nazwa wskazuje bytuje w jelicie, głównie w dwunastnicy. Jest pasożytem człowieka, występuje również u innych ssaków (małp, świni, psów, kotów). Żywi się krwią i nabłonkiem. Jest organizmem rozdzielnopłciowym. Samica po kopulacji składa jaja. Może złożyć do 25 tys jaj dziennie. Jaja wraz z kałem wydostają się do środowiska zewnętrznego. W jaj wylęgają się larwy rabditowe. Z czasem larwy rozwiną się larwy filariopodobne (stadium inwazyjne). Do zarażenia dochodzi poprzez kontakt skóry z wodą lub glebą zainfekowaną larwą. Możliwe jest również przypadkowe połknięcie. Po wniknięciu do ciała, pasożyt przemieszcza się przez naczynia krwionośne do serca i płuc, a następnie z oskrzeli do jelita cienkiego. Tam po kilku dniach larwy po raz kolejny linieją. Po 5-7 tygodniach osiągają dojrzałość płciową.