Głowa warzęchy jest pozbawiona piór, a skóra ma szarawą barwę. Upierzenie jest biało - różowe. Białe pióra pokrywają całą szyję i przechodzą na grzbiet oraz pierś. Skrzydła, brzuch oraz tylna część ciała posiadają natomiast barwę różową. Dodatkowo, skrzydła zdobi szeroki pas czerwonych piór. W ogonie zaś wyróżniają się pióra pomarańczowej barwy. Charakterystyczną cechą tego rodzaju, której zawdzięcza on swą nazwę jest długi i rozszerzony na końcu dziób. Tęczówki są jasne. Nogi są różowej barwy.
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje Amerykę Centralną, południowe regiony Ameryki Północnej oraz Amerykę Południową. Z wysp – zalatują na Karaiby ( choć nie są tam stałymi bywalcami). Na zimę populacje zamieszkujące północne rubieże zasięgu migrują na jego południe.
Środowisko życia
Preferuje rozległe podmokłe tereny jak rozlewiska i delty rzek, czy mokradła. Większość z tych siedlisk jest słodkowodna lub o umiarkowanym stopniu zasolenia. Rzadziej ptaki te zatrzymują się nad słonymi wodami. Tworzą zwykle małe stada, rzadziej przebywają samotnie.
Lęgi
Ptaki te tworzą tłumne kolonie rozrodcze. Ponieważ zasięg warzęchy rozciąga się z północy na południe na tysiące kilometrów, na różnych szerokościach geograficznych ptaki te przystępują do lęgów w nieco innym czasie. Gniazdo warzęchy znajduje się nad wodą. Zwykle jest dobrze ukryte wśród przybrzeżnej roślinności. Samica buduje je sama z materiałów których dostarcza jej samiec. Samica składa zwykle trzy jaja. Oboje rodziców wysiaduje je cierpliwie i opiekuje się swym potomstwem.
Pokarm
Warzęcha wyławia z wody rozmaite bezkręgowce ( owady, mięczaki etc.) oraz drobne kręgowce ( np. ryby). W poszukiwaniu swej zdobyczy warzęchy całymi dniami brodzą w płytkiej wodzie z zanurzonym w niej dziobem. Przy jego pomocy przeczesują denne osady, wypłaszając kryjące się w nich organizmy.
