Wydra kanadyjska - długość ciała 65-75 cm, ogona 3-40 cm,
masa 4-11 kg. Ciało o wydłużonym kształcie, ciemnobrązowa sierść, wilgotna, wygląda na czarną. Strona brzuszna jaśniejsza, podgardle często srebrzystoszare. Gruby, zwężający się ku końcowi
ogon. Palce stóp spięte błoną pławną. Samce większe od samic.
- Występowanie
- Tryb życia
- Odżywianie
- Rozmnażanie i rozwój
- Systematyka
- Galeria zdjęć
Wydra kanadyjska występuje na Alasce i prawie całej
Kanadzie, na zachodzie
Stanów Zjednoczonych sięga do północnej Kalifornii i Utah, na wschodnim wybrzeżu występuje od Nowej Fundlandii do Florydy, na większości obszaru środkowego wschodu została wytępiona. Zasiedla
rzeki, stawy,
jeziora z gęsto zalesionymi
brzegami, choć w razie potrzeby może znacznie oddalać się od
wody.
Wydra kanadyjska jest aktywna w ciągu dnia, jednorazowo może przebyć dystans do 10 km. Samce wydry poza okresem
rozrodczym żyją pojedynczo. Mają określone
areały średnicy około 7 km, które u samic z młodymi mogą być dwukrotnie większe. Granice rewirów wyznaczają substancje zapachowe i charakterystyczne miejsca posiłków. czasami powstają też regularne zjeżdżalnie prowadzące wprost do wody, szczególnie dobrze widoczne na zaśnieżonych, stromych brzegach. Znakomicie przystosowana do życia w wodzie, normalny czas nurkowania wynosi około 1 minuty. Potrafią bardzo zręcznie skręcać pod wodą, używają do tego celu ogona i błon pławnych na przednich łapach. Podczas polowania osiągają prędkość do 12 km/h. Zawsze wysuwają się regularnie z wody dla zaczerpnięcia
powietrza, a pod wodą mogą pokonać dystans do 400 m. Wydry kanadyjskie nie zapadają w
sen zimowy. Podczas dużych
mrozów ograniczają aktywność i pozostają czasem wiele dni w swoim legowisku. Kryjówki te znajdują się pod zwisającymi
gałęziami nadbrzeżnych
drzew, w budowlach
borsuków w pobliżu wody lub w samodzielnie wykopanych norach, zaopatrzonych w podwodne wyjście i kanał wentylacyjny.
Wiosną i
latem ich aktywność wzrasta, wędrują w tym okresie szczególnie daleko.
Oprócz żyjących na lądzie gryzoni, wydra kanadyjska zjada przede wszystkim , chwytane podczas błyskawicznych ataków pod wodą. W niektórych miejscach znaczny udział w
pokarmie tego mogą stanowić
piżmaki i
raki rzeczne. Duża aktywność wydry wymaga znacznego zagęszczenia ofiar, gdyż w przeciwnym razie poniesione wydatki energetyczne nie zostaną wyrównane przez odpowiednią ilość pokarmu. Z tego powodu szukają zasobnych w ryby wód, nierzadko popadając w konflikt z właścicielami
stawów (w wielu regionach jest z tego powodu jeszcze obecnie mocno prześladowana), których sztuczne warunki oferują zwierzętom ogromne ilości łatwej do schwytania zdobyczy.
W norach wysłanych gałązkami,
liśćmi i
trawą, przychodzi wiosną na świat 1-4 młodych. Wydry kanadyjskie po narodzinach są ślepe, ale owłosione. Okres
laktacji trwa 4 miesiące, a młode usamodzielniają się po 8.