Żaba lamparcia należy do rodziny żabowate (Ranidae). Występuje w kilku odmianach kolorystycznych. Strona grzbietowa zielona lub brązowa, pokryta dużymi ciemnymi plamami z jaśniejszą obwódką. Spód jest biały do kremowego. Oczy duże, wyraźnie wystające. Od oka przez grzbiet biegnie para grzbietowo bocznych fałdów. Kończyny tylne wydłużone. Kijanki są ciemnobrązowe lub zielone. Samice są większe od samców. Gatunkiem podobnym jest żaba błotna (Lithobates palustris).

1. Występowanie
2. Środowisko i tryb życia
3. Rozmnażanie
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Żaba lamparcia występuje w Ameryce Północnej: w południowej części Kanady oraz północnej i zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Najdalej na północy jej stanowiska zlokalizowane są w pobliżu zatoki Hudsona, a najdalej na południe jej zasięg występowania sięga Nowego Meksyku, Arizony i Kolorado. Żaba lamparcia była sztucznie wprowadzana w wielu miejscach na wschodzie USA, gdzie nadal obecne są izolowane populacje.

Środowisko i tryb życia

Żaba lamparcia zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska wodne: stawy, jeziora, wolno płynące rzeki, strumienie, rowy melioracyjne, obszary zalewowe, starorzecza. Jej lądowe siedliska znajdują się zwykle w pobliżu wody, są to wilgotne łąki, mokradła i bagna. Zimuje zwykle na dnie zbiorników wodnych lub rzadziej w jamach ziemnych, a nawet jaskiniach. Prowadzi zarówno dzienny jak i nocny tryb życia. Je liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Do zagrożeń zaliczyć można utratę siedlisk.

Rozmnażanie

Żaba lamparcia przystępuje do rozrodu od marca do czerwca. Średnica skrzeku wynosi 5-12 cm. Samica składa do 6,5 tys. jaj do płytkiej wody. Skrzek przykleja się do roślin wodnych. Po 1-3 tygodniach wykluwają się larwy. Całkowity rozwój trwa od 70 do 110 dni. Dojrzałość płciową osiąga między 1 a 3 rokiem życia. Żyje 2 do 4 lat.

Pokarm

Żaba lamparcia żywi się bezkręgowcami (owadami, pajęczakami, mięczakami) oraz kręgowcami (innymi płazami, ssakami).