Błękitnik meksykański (Sialia mexicana)

Wygląd

Błękitnik meksykański należy do rodziny drozdowate (Turdidae). Tęczówki oczne są ciemnobrązowe. Dziób jest cienki, ciemny. Występuje dymorfizm płciowy. Wierzch ciała samców jest niebieski. Pierś jest pomarańczowa. Spód szary. Ubarwienie samic jest bardziej matowe. Głowa i gardło są szare. Gatunkami podobnymi są błękitnik górski (Sialia currucoides) oraz błękitnik rudogardły (Sialia sialis).

Występowanie

Błękitnik meksykański występuje w zachodniej Ameryce Północnej. Zasięg występowania tego ptaka obejmuje Kordyliery od południowo-zachodnich krańców Kanady, przez zachodnie Stany zjednoczone po środkowy Meksyk najdalej na południe. Odbywa nieznaczne wędrówki sezonowe zwykle schodząc na niższe wysokości w okresie zimowym. Spotykany na wysokościach od 1200 do 4000 m n.p.m.

Biotop

Środowiskiem życia błękitnika meksykańskiego są głównie lasy i skraje lasów górskich. Najchętniej wybierają obszary mozaiki lasów i śródpolnych luk. Unika obszarów otwartych. Jego liczebność wzrasta. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Błękitnik meksykański tworzy monogamiczne pary. Do rozrodu przystępuje od kwietnia do czerwca. Może odbywać do dwóch lęgów w roku. Gnieździ się w zagłębieniach drzew lub w skrzynkach lęgowych. Gniazdo w formie kubka, zbudowane jest z materiałów roślinnych. Oboje rodzice biorą udział w opiece nad potomstwem. Samica składa od 4 do 6 jasno niebieskawych jaj. Wysiadywanie jaj trwa od 12 do 18 dni. Młode opuszczają gniazdo po 3 tygodniach, pozostając jeszcze pod opieką rodziców. Po kolejnych dwóch tygodniach stają się samodzielne. Błękitnik meksykański osiąga dojrzałość płciową po pierwszym roku życia. Żyje do 6 lat.

Pokarm

Błękitnik meksykański jest wszystkożerny. W głównej mierzę żywi się bezkręgowcami (owadami, pajęczakami, mięczakami), poza tym pokarmem roślinnym (nasionami,owocami). Pokarm chwytają w powietrzu lub z roślinności.