Garbogrzbiet chiński (Sousa chinensis)

Wygląd

Garbogrzbiet chiński należy do rodziny delfinowate (Delphinidae). Reprezentowany jest przez dwa podgatunki. Kształt płetwy grzbietowej oraz barwa ciała są różne, w zależności od rozmieszczenia geograficznego. Płetwa grzbietowa jest krótka i szeroka. Ubarwienie białawe, różowawe lub szare. Dymorfizm płciowy nie jest wyraźny. Samce są większe od samic.

Występowanie

Garbogrzbiet chiński występuje w oceanie Indyjskim i Spokojnym w wodach przybrzeżnych całej południowo-wschodniej Azji: od południowych Indii, przez wybrzeża półwyspu Indochińskiego, Malezji, Indonezji po południowo-wschodnie wybrzeża Chin i Tajwan. Miejscami, w podanych granicach zasięgu jest skrajnie nieliczny lub nie jest obserwowany od wielu lat.

Tryb życia

Garbogrzbiet chiński zamieszkuje płytkie wody przybrzeżne do około 30 m głębokości, rzadziej występuje w głębszych wodach szelfu kontynentalnego. Występuje w ciepłych wodach morskich w klimacie tropikalnym i umiarkowanym ciepłym. Częściej spotykany w zatokach, płyciznach, lagunach i ujściach rzek. Zwierzę towarzyskie. Przebywa w małych grupach (do 10 osobników). Jego liczebność maleje. Na liście IUCN jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik I). Zagraża mu degradacja siedlisk przez zanieczyszczenie.

Odżywianie

W diecie garbogrzbieta chińskiego znaleźć można ryby oraz mięczaki.

Rozmnażanie i rozwój

Garbogrzbiet chiński przystępuje do rozrodu przez cały rok, ze szczytem przypadającym między późną wiosną a latem. Samice rodzą co trzy lata. Po ciąży trwającej niecały rok na świat przychodzi jedno młode. Młode po urodzeniu mierzy 1 m. Po drugim roku młode jest odsadzane od mleka. Samice osiągają dojrzałość płciową w 10 roku życia. Samce dojrzewają później, w 13 roku życia. W naturze żyją do 40 lat.