Gęś mała (Anser erythropus)

Spis treści

Wygląd
Biotop
Występowanie
Lęgi
Pokarm
Galeria zdjęć

Obok bernikli rdzawoszyjej jest to najmniejsza gęś występująca w Europie.

Wygląd

Między płciami brak różnic w upierzeniu. Ogólnie podobna do gęsi białoczelnej, ale mniejsza, a biała obwódka wokół nasady dzioba zachodzi wyżej na czoło. Dookoła oka widać żółty pierścień. Nogi i dziób są pomarańczowe. U ptaka stojącego złożone skrzydła wystają poza ogon. Osobniki młodociane nie mają białego czoła i ciemnych plam na spodzie ciała, jednak żółty pierścień wokół oka występuje.

Biotop

Gęś mała gniazduje w dolinach rzecznych w strefie tundry porośniętej kępami krzaków. Zimuje na stepach i polach w sąsiedztwie wód.

Występowanie

Areał lęgowy obejmuje północną część Skandynawii i Azji. Jest gatunkiem wędrownym. Zimuje w okolicach Morza Czarnego i w południowej Azji. W Polsce jest gatunkiem przelotnym, rzadkim na zachodzie, trochę liczniejszym na wschodzie.

Lęgi

Gęś ta wyprowadza 1 lęg w roku. Gniazdo buduje na suchym podłożu, wyściela mchem i puchem. W zniesieniu jest 4 -8 jasnożółtych jaj. Wysiaduje tylko samica przez okres 25-28 dni, samiec w tym czasie pilnuje bezpieczeństwa jej i gniazda. Po wykluciu piskląt bierze udział w opiece nad nimi.