Gnu pręgowane (Connochaetes taurinus)

Wymiary/Budowa

Gnu pręgowane ma długość 1,5-2,4 m, ogon 35-56 cm, masa 120-275 kg. Potężna antylopa o masywnej głowie, rogach podobnych do rogów bydła (u samca dochodzą do 80 cm długości), opadającej linii grzbietu i długim, czarnym ogonie. Charakteryzuje ją również obfita grzywa, ciągnąca się od szyi do barków, przy czym część włosów opada na czoło. Umaszczenie jest szarosrebrne z odcieniem brązowym, bledsze na tyle zwierzęcia.

Występowanie

Gnu pręgowane występuje na obszarach trawiastych wschodniej i południowej Afryki

Tryb życia

Gnu pręgowane obywa wielkimi stadami coroczne wędrówki. Przemieszcza się na odległość setek kilometrów w poszukiwaniu świeżych pastwisk. Trasa wędrówki może być zmieniona w zależności od przesuwania się strefy deszczów. Podczas przeprawy przez rzekę zwierzęta te narażone są na ataki krokodyli.

Rozmnażanie i rozwój

Po ciąży trwającej 8-9 miesięcy rodzi się jedno cielę, które wydaje głos podobny do beczenia owcy, a jego opiekuńcza matka w odpowiedzi wydaje niski głos podobny do głosu bydła domowego. Samce w wieku 1-4 lat tworzą stada kawalerów. Potem próbują ustanawiać swoje terytoria – wydają dźwięki „ge – nuu”, przyjmują rytualne postawy i popychają rogami rywali. Prawo do rozmnażania się uzyskuje tylko najsilniejszy.

W słynnym kraterze Ngorongoro, przyrównywanym do Arki Noego, w okresie godów antylop gnu uderza zaskakujący widok: co 50 m stoi na stepie samiec gnu pręgowanego  z dumnie podniesioną głową, niby pomnik samego siebie. Może tam być ponad 1000 zalotników oczekujących przemarszu samiczych stad. Przed okresem damskich odwiedzin odbywają się walki – każdy samiec bierze się za łby z czterema lub pięcioma sąsiadami. Te walki są sztuką dla sztuki. Ale żaden byk gnu pręgowanego nie założy rewiru tam, gdzie nie miałby z kim się wadzić ile dusza zapragnie. Jedne byki zdobywają własny grunt już przy pierwszej próbie, inne po krótszych lub dłuższych staraniach.