Kalmar pospolity (Loligo vulgaris)

Występowanie

Kalmar pospolity występuje w wodach wschodniego oceanu Atlantyckiego. Spotykany jest w Bałtyku, Morzu Północnym, Morzu Śródziemnym, wzdłuż wybrzeży zachodniej Europy oraz zachodniej i południowej Afryki.

Budowa

Głowa kalmara pospolitego wyposażona jest w parę dużych, okrągłych oczu. Otwór gębowy otoczony wargą, u jej nasady występują szczęki tworzące rogowy dziób. Ciało cylindryczne, składa się z głowy, worka trzewiowego oraz nogi (przekształconej w ramiona i lejek). Kolor ciała zmienny, szaro- przezroczysty bądź czerwonawy. Romboidalne płetwy stanowią 2/3 długości płaszcza. Posiada dziesięć ramion, z czego dwa z nich są wyraźnie wydłużone. Na ramionach występują przyssawki. Muszla jest zredukowana, występuje w postaci cienkiej płytki, obrośniętej płaszczem. Płaszcz jest długi, cylindryczny. U samców ramie przekształcone jest w hektokotylus, narząd służący do przenoszenia spermy. Ponadto samce są nieco większe od samic. Podobnym gatunkiem jest Loligo forbesii.

Biologia

Kalmar pospolity przebywa w toni wodnej wód słonych. Zamieszkuje różnorodne siedliska o różnym typie podłoża. Preferuje głębokości od 20 do 250 metrów, maksymalnie 500 m. Wykazuje migracje zarówno pionowe, jak i poziome. Pływa w ławicach. Rozrodów odbywa się przez większość roku, ze szczytami przypadającymi na wczesną wiosnę i lato. Organizm rozdzielnopłciowy. Zapłodnienie jest wewnętrzne. Samica składa do 20 tys. jaj. Średnica jaj wynosi ok. 2 mm. Jaja składane są w galaretowej osłonce, zawierającej dziesiątki jaj. Czas inkubacji zależna jest od temperatury, w wyższych temperaturach (22 stopnie Celsjusza) następuje po 25 dniach, w niższych (14 stopni Celsjusza) po 45 dniach. W jego diecie dominują ryby, żywi się także skorupiakami oraz innymi głowonogami. Ofiary chwyta za pomocą wydłużonych ramion. Żyje – 2-3 lata, samice żyją krócej.