Kormoran zwyczajny (Phalacrocorax carbo)
Kormoran zwyczajny w locie przypomina gęś, choć ma dłuższy ogon. Podczas lotu trzyma ogon i dziób uniesiony. Lata wysoko, na ogół w kluczach. Z kolei pojedyncze ptaki lecą nisko nad wodą. Podczas pływania zanurza mocno tułów, a dziób ma skierowany ku górze.
Kormoran zwyczajny jest duży, z kanciastą potylicą, dużą, grubą szyją oraz z masywnym, hakowato zakończonym dziobem. Ma cztery palce spięte błoną. Dorosłe osobniki czarne z błękitno-zielonkawym połyskiem na ciele, na skrzydłach o brązowym ubarwieniu czarne łuskowanie. Na nagiej skórze wokół dzioba charakterystyczna żółć otoczona bielą. U młodych biel na środku gardła, piersi i brzucha. Samce są większe od samic, po za tym brak widocznego dymorfizmu płciowego. Podobny z wyglądu do kormorana czubatego, lecz ten jest jednolicie czarny i w okresie godowym ma czarny czub, zawinięty do góry. Wiek u niego można rozpoznać po jego źrenicy, u młodego jest brązowa, a u dorosłego zielona.
Kormoran zwyczajny jest silnie związany z wodami, w związku z rodzajem preferowanego pokarmu. Gnieździ się kolonijnie. Miejscami które wybiera na gniazdowanie są drzewa nad jeziorami, szuwary, bądź półki nadmorskich klifów. Dostosowuje się do różnych typów wód (słonych oraz słodkich), także tych zeutrofizowanych.
Sześć podgatunków kormoran zwyczajnego zasiedla niemal cały świat (prócz Ameryki Południowej i Antarktydy).
Kormoran zwyczajny buduje gniazda wśród skał na wybrzeżu są kopczykiem patyków oraz traw morskich. Z kolei gniazda na ziemi budowane (przez samice) są z patyków oraz gałęzi, wysłane trawą, liśćmi, roślinami wodnymi przyniesionymi przez samca. Lęgi rozpoczynają się w kwietniu, a w sierpniu młode opuszczają kolonie. Samica raz w roku składa od 2 do 6, zwykle 3-4 jaj o barwie niebieskawej. Wysiaduje je 27-31 dni. Młode wykluwają się nagie, ślepe i spędzają ok 50 dni w gnieździe a drugie tyle są dokarmiane przez rodziców poza gniazdem. Po okresie ok. dwóch miesięcy młode zaczynają latać. Dojrzałość płciową osiągają w trzecim roku życia.
Dietę kormorana zwyczajnego stanowią głównie nieduże ryby, które zdobywa nurkując.