Krewetka tygrysia (Penaeus monodon)

Występowanie

Krewetka tygrysia występuje na ogromnym obszarze strefy przybrzeżnej Oceanu Indyjskiego i zachodniej części oceanu Spokojnego. Spotykana jest głównie u wybrzeży południowej i wschodniej Azji, na Archipelagu Malajskim, na północy Australii, a także na Madagaskarze i we wschodniej Afryce.

Budowa

Krewetka tygrysia posiada ciało wydłużone. Głowotułów i odwłok pokryte karapaksem. Barwa pancerza szarawo zielona. Pancerz oraz strona brzuszna ciała czarno-białe poprzecznie paskowane. Występują dwie pary czułków. Pierwsza para krótka i rozwidlona. Druga para długa i prosta. Czułki są szaro brązowe. Otwór gębowy umiejscowiony po spodniej stronie głowotułowia. Występuje pięć par odnóży krocznych (Pereopody), trzy pierwsze posiadają pazury. Pięć par przydatków (Pleopody) służących do pływania. Dymorfizm płciowy uzewnętrznia się w wielkości ciała. Samce są mniejsze od samic. Dodatkowo u samców występują narządy kopulacyjne.

Biologia

Krewetka tygrysia przebywa na błotnistym lub skalistym dnie w ujściach rzek, lasach namorzynowych, lagunach i zatokach. Jest odporna na duże różnice zasolenia. Spotykana na głębokościach od 0 do 110 m, zwykle przebywa na głębokości od 20 do 50 m. Aktywna w nocy. W dzień przebywa w ukryciu, zagrzebana w podłożu. Wzrost następuje poprzez linienie. Zapłodnienie jest zewnętrzne. Rozród poprzedzony jest linieniem. Samica może jednorazowo złożyć od 250 tys. do 810 tys. jaj. Średnica jaj wynosi 0,27-0,31 mm. Wylęg następuje po 12 godzinach. Poczałkowo larwy są planktoniczne, w późniejszym okresie osiadają na dno. Samice stają się dojrzałe gdy osiągną 47 mm długości pancerza. Samce uzyskują dojrzałość płciową przy długości pancerza 37 cm. Żyje 2-3 lata. W jej diecie znaleźć można inne skorupiaki, a także mięczaki.