Manul stepowy (Otocolobus manul)
Wygląd
Manul stepowy należy do rodziny kotowate (Felidae). Głowa jest szeroka. Uszy są szeroko rozstawione i zaokrąglone. Tęczówki oczne są żółte. Źrenica jest okrągła. Sierść jest długą i gęsta. Ciało jest krępe. Ubarwienie ciała jest zmienne, zależne od pory roku, od jasnożółtego do szarobrązowego. Głowa, grzbiet ciała i boki pokryte są ciemnymi plamami i pasami. Kończyny są krótkie. Ogon jest gruby. Końcówka ogona jest czarna.
Występowanie
Manul stepowy występuje w centralnej i południowo-zachodniej Azji. Spotykany jest od Iranu. po Mongolię. Zmniejsza swoją liczebność. W wielu miejscach poszczególne populacje tego kota są częściowo izolowane.
Tryb życia
Manul stepowy zamieszkuje surowy klimat kontynentalny – obszary o bardzo niskiej sumie opadów. Unika jednolitych, otwartych przestrzeni. Częściej wybiera miejsca porośnięte ubogą roślinnością, z licznymi kryjówkami: wąwozy skalne i zalesione doliny rzeczne. Spotykany jest na wysokościach do 5050 m n.p.m. Prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza w norach lub w szczelinach skalnych. Jest samotnikiem. Zwierzę terytorialne. Na liście IUCN jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II). Do głównych zagrożeń zaliczyć można utratę siedlisk oraz zubożenie jego bazy pokarmowej. Spadek jego liczebności związany jest również z polowaniami dla jego futra.
Odżywianie
Manul stepowy jest drapieżnikiem. Poluje na kręgowce (gady, ptaki i ssaki). Swoją dietę uzupełnia bezkręgowcami (owadami) oraz padliną.
Rozmnażanie i rozwój
Manul stepowy do rozrodu przystępuje od grudnia do marca. Ciąża trwa od 66 do 75 dni. Młode przychodzą na świat między marcem a majem. Samica rodzi od 2 do 6 (zwykle 3-4) młodych. Kocięta zyskują niezależność po czwartym miesiącu. Manul stepowy dojrzewa płciowo po dziesiątym miesiącu życia. W niewoli żyje do kilkunastu lat. Na wolności żyje o wiele krócej, kilka lat.