Mewa romańska - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Siewkowe Mewowate Larus Mewa romańska
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Mewa romańska (Larus michahellis)

Mewa romańska. By Júlio Reis (Own work) [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons
Spis treści

Wstęp

Mewa wielkości kaczki krzyżówki (Anas platyrhynchos). W naszym kraju skrajnie nieliczny gatunek lęgowy, głównie osiadły, choć część jest wędrowna, regularnie na przelotach. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Gatunkiem podobnym jest mewa srebrzysta (Larus argentatus).

Wygląd

Tęczówka oczna jasnożółta. Obrączka powiekowa czerwona. Dziób masywny, żółty, z czerwoną plamą przed końcem. Ubarwienie ciała białe. Grzbiet szary. Spód biały. Skrzydła długie. Końce skrzydeł czarne, w białe plamki. Ogon biały. Nogi długie, żółte. Brak widocznych różnic między obiema płciami. Występuje wyraźny dymorfizm wiekowy. Przez większość roku rozróżnić można cztery grupy wiekowe. U osobników dorosłych w zimie okolice oka kreskowane. Osobniki młodociane brązowe. Tęczówka, dziób ciemne. Nogi jasnoróżowe. Ogon z szerokim, ciemnym paskiem.

Występowanie

Zamieszkuje obszary przybrzeżne Europy Zachodniej, basenu Morza Śródziemnego, Morza Czarnego oraz Wyspy Kanaryjskie, Maderę i Azory. Zimuje w pobliżu miejsc rozrodczych lub koczuje. W okresie zimowym spotykana jest czasem w głębi lądu lub na otwartym morzu.

Biotop

Zamieszkuje wybrzeża morskie i wyspy. Preferuje klify, plaże, skaliste brzegi, bagna i strefę pływów. Po okresie rozrodczym spotykana jest na śródlądowych zbiornikach wodnych, w dolinach rzek i na wysypiskach śmieci.

Lęgi

Gatunek monogamiczny. Gnieździ się w koloniach, na ziemi. Gniazdo pokryte jest gałązkami, glonami, piórami i trawą. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa 2-3 oliwkowe, ciemno nakrapiane jaja. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi 26-30 dni. Po 42-48 dniach młode stają się lotne.

Pokarm

Ptak wszystkożerny. Pożywa się bezkręgowcami (skorupiakami, mięczakami, owadami), kręgowcami (rybami, gadami, pisklętami i jajami ptaków, małymi ssakami), padliną oraz odpadkami. Pokarm zdobywa w locie, z powierzchni wody, przy kutrach rybackich, może także kraść go innym ptakom.

4.6/5 - (8 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!