Muławka bałkańska (Umbra krameri)

Występowanie

Występuje w dorzeczu Dunaju i Dniestru oraz czasem w innych, mniejszych dopływach Morza Czarnego. Szybko zmniejsza zasięg występowania. Prawdopodobnie zawleczona razem z narybkiem innych ryb sporadycznie spotykana jest także w innych miejscach w Europie. W Polsce została stwierdzona w jeziorze Kiernoz koło Olsztyna.

Budowa zewnętrzna

Głowa dosyć duża, pokryta łuskami. Otwór gębowy mały, półgórny. Szczęka górna nieznacznie krótsza od dolnej. Zęby drobne, szczoteczkowate. Ciało wrzecionowate, z lekkim dwubocznym spłaszczeniem. Łuski pokrywające ciało są duże, cykloidalne. Brak linii bocznej. Ubarwienie ciała w żółto-zielonkawo-brunatnych tonacjach. Brzuch jest jasny. Po bokach ciała biegną jasne pasy. Płetwy grzbietowa i odbytowa szarożółte, reszta płetw jasna. Płetwa grzbietowa przesunięta do tyłu ciała. Jej górna krawędź jest prosta. Płetwa brzuszna zaczyna się tuż pod płetwą grzbietową. Płetwa odbytowa stosunkowo krótka, zaczyna się na wysokości końca płetwy grzbietowej. Płetwy parzyste (poza płetwami brzusznymi) oraz płetwa ogonowa zaokrąglone. Dymorfizm płciowy jest nieznaczny. Samice mają m.in. mniej wygrzbiecone ciało. W okresie rozrodu u samic pojawia się szata godowa.

Biologia

Zgodnie z nazwą zwierzę preferuje miejsca o mulistym dnie, w którym chętnie się zagrzebuje. Zamieszkuje zbiorniki wodne i rzeki o spokojnym nurcie. Do rozrodu przystępuje od marca do kwietnia. Samica składa do 150 jaj. Ikra składana jest do gniazd na dnie, między glonami. Samica opiekuje się gniazdem. Wylęg następuje po 6-10 dniach. Dojrzałość płciową osiąga między drugim a trzecim rokiem życia (samce wcześniej niż samice). Ryba krótkowieczna, żyje do ponad 3 lat. Muławka bałkańska jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU na liście IUCN). Początkowo żywi się planktonem, w późniejszym okresie zwierzętami bezkręgowymi (larwami owadów, skorupiakami), a także narybkiem.