Pomrowik plamisty (Deroceras reticulatum)

Biologia

Pomrowik plamisty jest pospolitym, niewielkim ślimakiem z rodziny pomrowikowatych. Należy do ślimaków płucodysznych i nie posiada skorupy. Należy do gatunków synantropijnych, uznawany jest za szkodnika upraw.

Wygląd

Pomrowik plamisty osiąga długość 4-6 cm. Nie posiada skorupy, a ubarwienie jego ciała jest zmienne – od kremowobiałego do czerwonobrązowego, czasami ciemno nakrapiane lub w pasy (niektóre osobniki mogą wydawać się z tego powodu prawie czarne), podeszwa jasna. W tylnej części płaszcza widoczny jest otwór oddechowy. Na ciele ślimaka za płaszczem dobrze widoczny jest tzw. kil. Pomrowik plamisty wydziela przezroczysty śluz, który staje się mleczny i gęsty jeśli ślimak zostanie podrażniony.

Występowanie

Rodzimy zasięg pomrowika plamistego obejmuje większą część Europy oraz północną Afrykę. Został również zawleczony do obu Ameryk, Australii i Azji, gdzie obecnie jest inwazyjnym szkodnikiem upraw. Pomrowik plamisty jest gatunkiem synantropijnym, preferuje siedliska otwarte i przekształcone przez człowieka – pola uprawne, łąki, ogrody czy parki.

Pokarm

Pomrowik plamisty jest wszystkożerny, przy czym podstawę jego diety stanowią zarówno rośliny świeże, jak i ich resztki. Wśród rolników to znany szkodnik upraw, chętnie żeruje na polach rzepaku i zbóż oraz plantacjach warzyw. Oprócz tego żywi się również grzybami, resztkami martwych kręgowców oraz bezkręgowców.

Rozród

Pomrowik plamisty żyje przeciętnie od roku do dwóch lat – długość życia zależy od warunków termicznych (na północy zasięgu, np. w Finlandii dorosłe osobniki nie przeżywają zimy, podczas gdy w środkowej Europie mogą być aktywne nawet cały rok). Rozród może występować przy sprzyjających warunkach przez cały rok (w Polsce zwykle w okresie czerwiec–październik). Po zapłodnieniu krzyżowym ślimaki składają średnio 60-75 jaj, z których wiosną wykluwają się młode. Po około 2 miesiącach ślimaki osiągają dojrzałość płciową.