Rybitwa czubata (Thalasseus sandvicensis)
Wstęp
Średniej wielkości ptak wodny, rozmiarem zbliżonym do mewy śmieszki. Jest wędrownym gatunkiem. W kraju regularnie, nielicznie spotykany na przelotach, rzadko przystępujący do lęgów. W locie uderzenia skrzydeł są energiczne. Systematyka podgatunków jest niejasna. Niektórzy wyodrębniają podgatunek T. s. acuflavidus do rangi gatunku.
Wygląd
Tęczówka oczna ciemna. Dziób długi, wąski, zaostrzony, czarny. Końcówka dzioba jest żółta. Sylwetka w miarę smukła. Długie, spiczaste, wąskie skrzydła. Ogon względnie długi, rozwidlony. Nogi są czarne, dosyć krótkie. Brak dymorfizmu płciowego. U osobników dorosłych w okresie letnim czarna czapeczka (nastroszona na potylicy). Wierzch jasnoszary. Spód jasny. Brzeg skrzydła nieco ciemniejszy. W zimie czoło i ciemię stają się białe. Bardzo dobrze zaznaczony dymorfizm wiekowy. Osobniki młodociane są wyraźnie łuskowane na wierzchu ciała. Dodatkowo ich dziób jest krótszy, bez żółci na końcu dzioba, ciemne ciemię. Pierwszej zimy u osobników młodocianych wierzch nadal łuskowany, a czoło i ciemię białe.
Występowanie
Podgatunek T. s. sandvicensis gniazduje w rozproszonych koloniach w północno-zachodniej Europie oraz nad Morzem Czarnym i Kaspijskim w Azji. Zimuje na wybrzeżach morskich basenu Morza Śródziemnego, zachodniej i południowej Afryki, półwyspu Arabskiego i w południowo-zachodniej Azji. Podgatunek T. s. acuflavidus gniazduje na wybrzeżach południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, na wyspach Zatoki Meksykańskiej i Morza Karaibskiego oraz na północnych i wschodnich wybrzeżach Ameryki Południowej. Część ptaków migruje na południe (z populacji północnych), część jest osiadła.
Biotop
Gniazduje na piaszczystych lub kamienistych plażach, klifach morskich, w deltach rzek i na niewielkich, słabo zarośniętych wyspach. Zwykle nie oddala się od brzegów, również podczas zimowania.
Lęgi
Gatunek monogamiczny. Gnieździ się w koloniach. Gniazdo w dołku w ziemi. Samica składa od 1 do 3 jasnych, nakrapianych jaj. Czas wysiadywania (przez oboje parterów) wynosi od 21 do 26 dni. Po miesiącu młode stają się lotne. Dojrzałość osiąga w trzecim bądź w czwartym roku życia.
Pokarm
Żywi się głównie pokarmem zwierzęcym, zarówno, choć w przewadze, kręgowcami (małymi rybami) jak i bezkręgowcami (skorupiakami). Pokarm zdobywa wypatrując zdobycz w locie, a następnie pikując za nią do wody.